Het mag wat kosten

Heeft u al gehoord van de Ik rij MONO-campagne over het rijden zonder telefoon in uw klauwen? We mogen hopen van wel, want het Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat gaf vorig jaar maart ruim drie ton uit om deze boodschap uw leven in te pompen en besteedde in het najaar nogmaals ruim een half miljoen euro aan een infantiele campagne. Let wel, die in totaal acht ton waren alleen de kosten voor de publicaties, het geld dat is uitgegeven aan het reclamebureau, de werkgroepen, en de betrokken ambtenaren die nodig waren om deze compleet onzinnige Mij Nie Appen-bullshit te bedenken komt daar nog bij. Dure grapjes die volgens de controlerende paarse broeken-rapporten (hier en hier) allerlei doelstellingen en KPI's behaalden, maar één klein dingetje niet bereikten: minder mobieltjes achter het stuur. De politie deelde in 2022 liefst 179.295 boetes uit voor rijden met een mobieltje in de poten en dat zijn zo'n 40.000 begrotingsgatvullers meer dan het jaar daarvoor. Uiteraard droegen de nieuwe smartphone flitsers bij aan deze verhoging, maar ook bij de fietsers, brommers en andere vervoersmiddelen zien we een stijging, dus we kunnen wel stellen dat de campagneboodschap zijn doel ruimschoots mistte. Ruim 800.000 euro later en nog steeds hangt iedereen en zijn John de Mol aan de telefoon achter het stuur. Weggegooid geld, maar gelukkig bieden de ingehuurde propagandamanagers altijd een oplossing: "Het is van belang deze nieuwe invalshoek consistent te blijven communiceren in nieuwe campagne flights." Oftewel meer, meer, meer van deze geldverspilling. We hebben tenslotte geld zat.

Patat ook

Belangwekkend frituurnieuws in de vroege ochtend: uw oerHollandse frietje ligt onder vuur. Kort samengevat bemoeit de overheid zich vanwege het stikstofgeneuzel zelfs met de agenda van de boer, waardoor die zich in een bureaucratische houdgreep bevindt terwijl hij eigenlijk vrijlijk moet meebewegen met de variërende weersomstandigheden. Resultaat, piepende piepertelers, een noodklokkende branchevereniging en het dreigement dat de rood-wit-blauwe frietaardappel gaat verdwijnen en die goudgele genotstaven voortaan uit het buitenland moeten komen. Uw patatje oorlog met buitenlandse inmenging, uw kapsalon met immigratiefriet en uw catamaran via de haven geïmporteerd. De heerlijke aardappels uit die oerNederlandse klei gesneuveld in het bureaucratische wespennest van bestuurlijke zelfhaat, waardoor zelfs onze frieten uit buitenlandistan moeten komen. Dan krijgen we Belgische patatten en Franse frieten; wat weten die landen nu van onze culinaire aardappelspecialiteiten? Laat het ministerie tot inkeer komen! Eigen friet eerst! En tot die tijd zetten we uit protest de fles mayo ondersteboven.

Prachtig stukje human interest

Nieuwskoppen zoals u ze alleen in kwaliteitsmedia als de New York Post vindt. Gebracht als een statement, maar tevens de drager van vele vragen. Het legt direct de grotere filosofische kwesties op tafel, zoals 'Telt dit als een trio?' en 'Is dit officieel incest?' en 'Als Carmen met Daniel batst, is Lupita dan nog maagd?'. Een headline die in vijftien woorden genoeg voer oplevert voor een complete avond aan stevige discussies in de kroeg. Carmen heeft al anderhalf jaar een vriendje in de vorm van Daniel, maar de twee willen eerst een tijdje samenwonen voordat ze aan vastigheid als een verloving beginnen. Ondertussen omschrijft de andere eigenaresse van deze timeshare vagijn zich als aseksueel, dus dat maakt de verdeling in iedere geval makkelijker. Meer over deze relatie van de moeilijkheidsgraad Jerry Springer bij de immer goed geïnformeerde NYP en antwoord op de meest gestelde praktische vragen alhier. Of het mogelijk is om een groter derde wiel te zijn dan Lupita mag u beargumenteren in de reaguursels.

Dagje onder het gepeupel

Daar gaan we weer. De jarige Wim-Lex, die heerlijke vrouw van hem en de kinderen met een meute ja-knikkers op complimentjestour door de havenstad. Nou ja, bijna alle kinderen, want hoewel de extra beveiligde Amalia op tijd het vliegtuig terug uit Sevilla pakte, blijft Alexia in Wales vanwege examens. Een verstandig besluit van een dame die inziet dat haar familie niet eeuwig op belastinggeld kan blijven leven. De rest van het clubje vinden we vandaag in Rotterdam voor de traditioneel ongemakkelijke wandeling langs straatvoetballers, spoken word-brabbelaars, wc-werpers, dansers, multiculturele subsidievangers, zangers, koekhappers, verhalenvertellers, minderheidsvertegenwoordigers, ambachtuitvoerders, bejaarde inwoners, circusacrobaten, kleffehandgevers, selfiejagers en natuurlijk lang-zal-hij-leven-roepers. Oftewel, exact hetzelfde als in voorgaande jaren, maar dan in een nieuwe stad die zichzelf enorm uniek vindt. Allemaal op de voet gevolgd door de camera's van de staatsomroep die uitgebreid verslag doen van de oranje vlaggetjes, hoedjes en toeters. Het mag wat kosten, maar dan krijgt u wel weer een paar uur heerlijk tenenkrommende televisie om u af te leiden van de staat van het land. Wij schakelen live naar het ON-vrije NPO1 voor de broodnodige duiding van de hoedjes en de jurkjes. Leve de koning! 
UPDATE: Moet je op je eigen verjaardag gaan zitten voor een verplichte slavernijverledendiscussie. Succes Willem!

Hij is naar de schoolfotograaf geweest

Kijk hem eens trots voor de spiegel staan in zijn beste pak. Willem-Alexander Claus George Ferdinand, koning der Nederlanden, Prins van Oranje-Nassau, jonkheer van Amsberg, maar wij mogen Wim-Lex zeggen. Het is zijn 56ste verjaardag en daarom bent u een dagje vrij om rotzooi van een 7-jarig kind met een kleedje te kopen of u helemaal lam te zuipen op een veel te koud festivalterrein. Zijn bezoek aan de schoolfotograaf verliep prima, maar zijn rapport is niet om aan te zien. Nog slechts 55 procent van zijn onderdanen (dat bent u) heeft vertrouwen in hem en een meerderheid van de jongeren ziet de monarchie überhaupt niet meer zitten. Dat zijn geen cijfers die hij zomaar rechttrekt met een podcastje of een werkbezoekje. Niet dat hij dat vandaag gaat merken, want de Rotterdamse route voor zijn jaarlijkse nationale egostreling zal wederom gevuld zijn met enthousiast gillende oranjeidioten. Dat wordt weer een dagje onbezorgd culturele clubjes toejuichen, rappers aanhoren en geveinsd geïnteresseerd kijken, maar ergens weet hij dat in tegenstelling tot school zijn cijfers moeten verbeteren om te blijven zitten. Dat is voor latere zorg: vandaag vieren we feest, zuipen we oranje drankjes met veel alcohol, ontleden we een tompouce, hangen we de vlaggen een dagje met de juiste kant boven en smijten we een toilet. Gefeliciteerd Nederland met uw vorst!

Niet weg te krijgen

Nederland zoekt het zelf maar uit, want een 'Europese aanpak' van de asielcrisis zit er niet in. Dat werd al duidelijk tijdens de EU-top eerder dit jaar en vandaag nogmaals benadrukt door de Raad van State die het naar Italië terugsturen van twee doorgereisde gelukszoekers verbiedt. De Nigeriaan en de man die zichzelf identificeert als Eritreeër reisden ondanks hun aankomst bij het Colosseum toch door naar de molens. "De Nigeriaanse man heeft eerst drie keer in Italië asiel aangevraagd en daarna nog een keer in Nederland." Een typisch gevalletje van 'Speltip 6 – Spreid je kansen', waarvoor Europese landen al in de Dublinverordening afspraken dat de eerste natie die de importpersonen aandoen verantwoordelijk is voor de afhandeling van de asielprocedure. Maar de opvangcentra bij de cappuccinodrinkers zitten, net zoals hier, barstensvol, waardoor de Raad oordeelt dat de Afrikaanse bezoekers een "reëel risico lopen dat zij niet kunnen voorzien in hun belangrijkste basisbehoeften, zoals onderdak, eten en stromend water". En daarmee gaat er een tijdelijke streep door de Dublinverordening waarmee we deze gelukszoekers terug naar Italië konden mama mia'en. Weer een tegenvaller voor een kabinet dat al miljarden euro's moet vrijmaken voor de uitdijende asielcrisis, waarbij de instanties inmiddels massaal bezwijken onder de wekelijkse +900. Het asielbeleid is een langegrekte grap en de Europese oplossingen waar de vvd vol op inzette in de verkiezingscampagne blijken te verdampen zodra het een beetje druk wordt. En druk is het, alsook vol, alsook overvol en terwijl de emmer al overloopt is de laatste druppel nog niet gearriveerd.

Indringers winnen terrein

In de strijd tegen het criminele tuig dat ons land tracht te veroveren, leed Nederland vannacht weer een pijnlijke nederlaag. In Rotterdam, één van de belangrijkste fronten tegen deze invasie van geboefte, vlogen de kogels massaal door de lucht, waardoor een portiek in de Van Speykstraat werd geperforeerd. Normaal het melden niet waard, waar het niet dat een dag eerder het portiek van het appartementengebouw ernaast slachtoffer werd van een explosie. En zowel maandag als dinsdag gingen explosieven af in de Crooswijkseweg, waarmee Rotterdam op een gemiddelde van meer dan één aanslag per dag zit voorafgaand aan de grootste beveiligingsoperatie van het jaar: het Koningsdagbezoek van Wim-Lex. Dat doet vermoeden dat iemand dan wel een Don Quichot-achtige strijd tegen troosteloze portieken voert of enige wrok koestert tegen een inwoner van één van deze panden. Dikke pech voor de andere bewoners die slechts onschuldige burgers zijn op een slagveld dat plots voor hun deur verscheen. Onbeduidende omstanders die tussen het laagvliegende lood en harde knallen hun leven proberen te leiden, terwijl de strijd onverminderd voortwoekert. We zijn nu al benieuwd hoe het front zich komende Koningsnacht ontwikkelt.

Gewoon doorlopen!

Geen paniek mensen! Niets aan het handje. Alles is onder controle in het asielzoekerscentrum in Hardenberg. Ja, er waren weliswaar drie steekpartijen in de afgelopen vier maanden, maar dat is gewoon dikke pech. Dat zijn simpelweg incidentjes waar het Centraal Orgaan opvang asielzoekers geen aanleiding in ziet voor extra maatregelen. Kan gebeuren. Ja, in februari stierf een 24-jarige Syriër nadat hij werd neergestoken door een medebewoner. En ja, in januari was het ook al raak waardoor een bewoner in het ziekenhuis belandde. En ja, de kinderen zijn doodsbang, omdat het COA niet ingrijpt als iemand met een mes rondloopt, maar wel als een bewoner stiekem een sigaretje rookt. Maar dat is dus geen reden om allemaal maatregelen te nemen. Die steekpartij gisteravond was ten slotte niets meer dan een incidentje tussen enkele geliefden. Dat zijn zaken waar wij onze neus niet in moeten steken. Zeker niet met dat bemoeizuchtige rechtssysteem van ons. "Het is ook de vraag of er aangifte wordt gedaan. Soms lossen ze het samen op, dat kan tussen twee geliefden. Het lijkt een crime passionnel." U hoort het: niets aan de hand. Slechts wat mensen die uit pure passie elkaar op de minst seksuele manier penetreren. Niet meer dan een gevalletje 'te veel liefde'. Gewoon doorlopen. Alles komt goed in Hardenberg.

Tijd voor een harde reset.

Oké, als we aankaarten dat de overheid en ICT-projecten niet samengaan, vertellen we niets nieuws. Dat is al gedetailleerd aan bod gekomen in onze faalfabriekfeuilleton. Soms zien we echter Kamerbrieven voorbijkomen die we niet kunnen negeren. Zoals het meest recente rapport van het Adviescollege ICT-toetsing, een overheidsclub die ICT-advies geeft aan de overheid, dat gehakt maakt van de nieuw bestelde ICT-infrastructuur van Logius. Deze afdeling is onder meer verantwoordelijk voor systemen als DigiD en hoopt dit allemaal onder te brengen in een nieuw digitaal platform. De adviesgroep is weinig subtiel in hun oordeel. "Logius heeft de overgang naar de nieuwe ICT-infrastructuur niet eenvoudig gehouden zoals eind 2019 geadviseerd. Met de aanpak voor de nieuwe ICT- infrastructuur hebben Logius, de leverancier en BZK zich vertild. Dit maakt het migratieplan onhaalbaar." Oftewel, het eigen adviesbureau is genegeerd, de opdracht veel te ingewikkeld gemaakt en het tijdspad te ambitieus. De resultaten: jarenlange vertragingen, geen garantie dat het nieuwe systeem aan alle eisen gaat voldoen en een kostenplaatje dat enorm uit de klauwen loopt. "In 2019 was ingeschat dat de migraties en de herbouw van Digipoort 28 miljoen euro zouden gaan kosten; met de gekozen aanpak kan dat mogelijk oplopen tot boven de 100 miljoen euro." Dat zijn bedragen waar u een Floriade voor kunt houden. En dit gaat alleen nog over Digipoort, slechts een onderdeel van het grotere project. Is er nog goed nieuws? Een beetje, dankzij de vertragingen kunnen nieuwe functies nog niet kunnen worden geïmplementeerd, waardoor ook de Europese ID-wallet voorlopig op de plank blijft liggen. Toch nog een positieve noot in dit ICT-drama.

Randstad mag ook meespelen

Goed nieuws voor de Randstad: dit achtergestelde gebied van Nederland hoort er weer helemaal bij. Lange tijd moesten de vergeten inwoners van deze regio met lede ogen toezien hoe vooral Brabant er met de riante meerderheid van de drugslaboratoria vandoor ging, maar niet langer. De Randstad vecht zich terug en profileert zich als een serieuze speler. Zie al die bolletjes de omgeving van Den Haag en Rotterdam overnemen, terwijl die boeren in de provincie het nakijken hebben. Zij zijn misschien groot geworden met een schuurtje vol XTC-makers, maar de Randstad perfectioneert het proces op hun eigen industrieterreinen. En ja, er gaat wel eens wat mis - "Drie keer brand, vier keer een explosie en twee keer een situatie met chemische stoom of damp" - maar zonder risico is het leven maar saai. En zo bloeit de randstad weer op dankzij het snelle geld in deze miljardenindustrie met internationaal succes. Of zoals de politie het omschrijft: "We dragen als bronland een grote verantwoordelijkheid omdat de drugs die in Nederland geproduceerd worden de hele wereld over gaan." Mede dankzij de oplevende Randstad kijken we weer over de grenzen en zijn we nog steeds een echte wereldspeler. De VOC-mentaliteit bloeit als nooit tevoren in een lab bij u in de buurt.