Even met een tientonner door de XR-plannen tuffen

Nu de uitzendkrachten van Extinction Rebellion hebben afgedwongen dat het kabinet de afbouw van de "fossiele subsidies" gaat bekijken, moeten we nadenken over de uitvoerbaarheid. PBL en CPB presenteerden vandaag een onderzoek naar deze subsidies die geen subsidies zijn, zodat we eindelijk wat diepgang kunnen brengen in een discussie die tot nu toe voornamelijk bestond uit oppervlakkig geschreeuw vanaf een snelweg. XR kan daarbij in ieder geval een semantische overwinning claimen, nu het CBP de voordelen ook benoemt als subsidies. Omdat u wel iets beters te doen heeft, doken wij het rapport in en verzamelden we enkele opvallende conclusies die aantonen dat de wereld zoals gebruikelijk het niet zo zwart-wit is als de blokkadeschreeuwers stellen. 

Goed, eerst even het prijskaartje. Volgens de berekeningen van het CPB tellen de zogenoemde fossiele subsidies momenteel op tot ergens tussen 13,7 en 17,1 miljard euro per jaar, afhankelijk van de gebruikte rekenmethode. Aanzienlijk lager dan de 39,7 tot 46,4 miljard euro per jaar die XR op de tunnelbuis van de A12 kalkte, al zijn we niet verbaasd dat de actievoerders het hoogst vindbare bedrag kozen om hun treitercampagne kracht bij te zetten.

Het gaat nog steeds om flinke bedragen, maar het simpelweg schrappen van deze belastingvoordeeltjes is niet altijd bevorderlijk voor de energietransitie.

Leven is een luxe

Kijk, wij hadden ook liever een positief verhaaltje geschreven over hoe iedereen een betaalbaar dak boven zijn/haar/het hoofd kan vinden, maar dit is Nederland en dat narratief gaat al een tijdje niet meer op. Kopers hikken momenteel tegen een hoge hypotheekrente aan en jagen nog met te veel mensen op te weinig woningen. Een hogere vermogensbelasting zorgt er weliswaar voor dat pandjesbazen enkele huurwoningen in de verkoop gooien, maar dat heeft als bijwerking dat het aanbod in de huurhel daalt en dat gaat gepaard met stijgende prijzen. Gemiddeld betalen nieuwe huurders in de vrije sector zo'n 5,2 procent meer per vierkante meter dan een jaar eerder, maar mocht u in Amsterdam willen wonen (wij weten ook niet waarom, red.) dan zag u de prijzen met ruim acht procent stijgen. De schaarste is zo groot dat er in de hoofdstad steeds vaker wordt overboden op huurhuizen, waardoor ook deze sector in dezelfde gekte dreigt te belanden als de grondig verpeste koopmarkt. De slachtoffers zijn uiteraard de huizenzoekers zonder rijke ouders die gewoon een betaalbaar onderkomen willen. Alles duurder en minder te krijgen: wij hadden ook liever een positiever verhaaltje geschreven.

IND kan het allemaal niet meer aan

Die wekelijkse recordstroom uit de asielkraan resulteert inmiddels in een complete overbelasting van de IND. Tot en met augustus ontving de organisatie al ruim 51.000 asielaanvragen (incl. nareizigers) en de bergen achterstallig werk groeien gestaag. Dit zorgt ervoor dat beslistermijnen niet worden gehaald, wat voor de asieladvocaten weer reden is voor het indienen van meer ingebrekestellingen (in de eerste acht maanden van het jaar al 20.690 keer), wat vervolgens alleen maar meer werk oplevert voor het toch al overbelaste IND. Het is een vicieuze cirkel met een rap stijgend prijskaartje, want dankzij ons prachtige rechtssysteem betaalt de dienst steeds meer dwangsommen aan asielzoekers die al te lang op hun beslissing wachten. Dit jaar waren we daar al meer dan vijf miljoen euro aan kwijt, maar demissionair staatssecretaris Van der Burg van meer, meer, meer asielzoekers verwacht dat dit oploopt tot enkele tientallen miljoenen euro's in de komende  achttien maanden. Het is de prijs die we met zijn allen betalen voor een falend asielbeleid. Bij de IND staat het water aan de lippen, want hoewel de benodigde nieuwe collega's mondjesmaat binnendruppelen, stroomt het extra werk met grote golven Ter Apel binnen. Was daar maar wat aan te doen...

Scheids!

Wat een amateuristisch geblunder weer bij onze sporters van NOC*NSF die na onthullingen over veelvoorkomend seksueel misbruik in de sportwereld in allerijl een meldpunt voor dergelijk ongewenst gedrag in het leven riepen, maar daarbij even vergaten om het één en ander af te stemmen met de Autoriteit Persoonsgegevens (AP). Het gevolg: na een "data protection impact assessment" mag u nog steeds melden dat er iemand ongewenst aan u gefriemeld heeft, maar het meldpunt mag niet langer noteren en doorgeven WIE er ongewenst aan u gefriemeld heeft. Ook demissionair sportminister (een soort bankzitter dus, red.) Conny Helder moet toegeven dat dit ietwat onhandig is bij het bestrijden van viespeuken met losse handjes, maar regeltjes zijn regeltjes. Het probleem is wel op te lossen door een vergunning te regelen bij AP, maar dat vergt dusdanig grensoverschrijdende bureaucratie, dat het nog wel even gaat duren. En niet alleen dit meldpunt ligt een tijdje uit de selectie, maar in de brief aan de Kamer lezen we dat de kans groot is dat andere meldpunten met dezelfde blessure rondlopen. "In bovengenoemde brief van NOC*NSF wordt tevens aangegeven dat er mogelijk meer Nederlandse meldpunten zijn met dezelfde problematiek." Wat een puinhoop. Het is maar goed dat we dit kabinet binnenkort gaan wisselen, want met dit geklungel gaat de samenleving het niet winnen.

Klimaat plots heel belangrijk.

Wel potverdorie, zijn we toch nog genoodzaakt een batterijbolide op de oprit te plaatsen, een windmolen in de tuin te planten en een speldje van TimmerFrans op onze revers te prikken. De klimaatverandering valt alsnog de kern van ons bestaan aan. Voor die hogere zeespiegel bouwen we wel betere dijken, die extra warme dagen zijn alleen maar welkom en die paar stevige regenbuien kunnen we wel wegwatermanagen. Alles was onder controle totdat we vandaag lazen dat de klimaatverandering ook ons geliefde hop bedreigt. "Hogere temperaturen en minder regenval zorgen voor een afname in de Europese hopoogst. Bovendien maken experts zich zorgen over hoe veranderingen in de plant zelf de smaak beïnvloeden." Ons bier onder vuur terwijl we deze goudgele genotskokers juist extra hard nodig hebben tijdens die extra lange zomers. Die gekoelde tarwesmoothies gaan juist levens redden als het kwik de thermometer uitvliegt. Eindelijk zeeën aan terrasweer en dan geen vrolijke biertjes om weg te tikken. We zijn gedoemd! Verloren! Nou ja, of we gaan iets noordelijker in Europa hop verbouwen. Dat kan natuurlijk ook.

Mien, waar is mijn One Love-band?

Na het onovertroffen succes van de mensenrechtenhel in Qatar gaan de geldgraaiers van de FIFA nog een stapje verder en is Saudi-Arabië aan de beurt voor dit vierjaarlijkse eerbetoon aan corruptie. Oke, we moeten officieel nog stemmen om te zien wie er allemaal zijn omgekocht, maar tegen de tijd dat de FIFA het verplichte aantal bestaande stadions in het bid bijstelt naar exact het aantal dat Saudi-Arabië heeft, weten we genoeg: achter de schermen is alles al in kannen en kruiken. Kunnen we mooi dat hele Qatar-gezeik nog een keer recyclen. In 2034 mogen Ronaldo, Benzema, Gerrard en Kanté hun oliedollars terugverdienen door te vertellen hoe mooi de woestijnstaat wel niet is. Strijkt Ronald de Boer weer een zak geld op door een twijfelachtig regime goed te praten. En gaan Oranjespelers samen met de NOS in gesprek met homo's die eerder dat jaar van een flatgebouw zijn gesmeten. Uiteraard gaat een hoofdpiet proberen het WK te boycotten, maar zal de KNVB (stemde voor dit WK) stellen dat meedoen juist ervoor zorgt dat we de mensenrechten onder de aandacht kunnen brengen. Dat willen ze bereiken door alle spelers een ketting met een regenboogcondoom om hun nek te laten dragen, maar na dreigementen van de FIFA wordt dit plan op het laatste moment geschrapt en draagt alleen bondscoach Depay een One Love-string onder zijn pak. De door het kabinet gestuurde minister van Handel, Van Lienden, prikt weliswaar een tolerantiespeldje op zijn jasje, maar verstopt die achter zijn sjaal zodra hij in de buurt van Saudische officials komt. In de VI-studio waar ze een kaarsje branden voor Derksen (veel te vroeg heengegaan) spreekt Gijp er schande van. Het WK in Saudi-Arabië: we hebben er nu al zin in. Proost.

Boeroepen als business

Nou, Extinction Rebellion heeft het voor elkaar hoor. De regering gaat de subsidies op fossiele brandstoffen (die geen subsidies zijn) afbouwen en met deze afgeperste overwinning op zak hebben de beroepsdemonstranten de bevestiging dat langdurig treiteren werkt. Enig nadeel: ze zijn hun dagbesteding kwijt. De reden om dagelijks op de A12 politieagenten een rotdag te bezorgen is ze ontnomen en nu blijft een stijgende zeespiegel aan vrije tijd over. Maar daar hebben ze wat op gevonden, want Extinction Rebellion is binnenkort in te huren voor uw doel. "Onder de vlag van XR willen wij actievoeren in solidariteit met diverse groepen zoals de anti-racisme-, migrantenrechten-, LHBTQ+- en vakbeweging." Een uitzendbureau voor altijd beschikbare en goed getrainde actievoerders die precies weten hoe ver ze kunnen gaan bij de politie. Een dag niet gedemonstreerd is een dag niet geleefd. En dan hebben we het dus niet alleen over spandoekjes schilderen en braaf op het Malieveld leuzen schreeuwen, want het moet wel een beetje spannend blijven. "Ook kunnen wij hen ondersteunen met burgerlijk ongehoorzame acties." De A2 blokkeren tegen Zwarte Piet? Carice, Hannah en de rest staan voor u klaar! Schiphol platleggen voor de rechten van lichtgetinte lesbiennes in een mentale rolstoel vanwege de geërfde trauma's van het slavernijverleden? XR is uw team! Nu langdurige tereurcampagnes succesvol zijn gebleken is het hek van de dam. Extinction Rebellion: binnenkort ook op een snelweg bij u in de buurt!

Een energierijke veer in uw reet

Ah ja, 1970. Toen uw beeldbuis nog maar twee zenders kende en pas net kleur liet zien. U schoof in het licht van de gloeilamp braaf aan voor de eerste aflevering van Toppop met zowel The Golden Earring als Black Sabbath in de show. Hilversum drie bestond pas net, maar alleen op de radio. De verwarming gloeide, de wasmachine draaide en de koelkast zoemde, maar uw kleine huis was nog vrij van laptops, gameconsoles, tablets en smartphones. Uw thermosstaat was niet slim, het internet niet bestaand en uw deurbel cameraloos. Nu 53 jaar later ligt uw woning bezaaid met elektronica, bent u altijd online en zit u een groot deel van uw tijd met een beeldscherm voor uw smoel, maar toch krijgen we het voor elkaar om per persoon net zo weinig stroom te verbruiken als in 1970. Schouderklopjes voor iedereen, want we lieten ons energieverbruik de afgelopen tien jaar kelderen van 209 naar 154 gigajoule per persoon. Of zoals het CBS stelt: "Daarmee is het verbruik ongeveer terug op het niveau van 1970, maar nog altijd 11 keer hoger dan in 1800." Ja, het is verdomme ook nooit goed. Niets van aantrekken, u mag gewoon trots op uzelf zijn. Lekker zuinig gewerkt, pik!

Haal die zwembroek maar uit de kast

Mediterrane toestanden in Nederland, maar dan zonder het goede eten. Zet de klimaatverandering goed door, dan hebben we in 2100 voor een volle maand aan tropische dagen in het jaar en zijn temperaturen van 40+ graden een met regelmaat terugkerend fenomeen. Kost een paar oververhitte bejaarden (u, tegen die tijd), maar dan hoeft u voor fatsoenlijk zomerweer niet langer af te reizen naar de Costa del Camping en dat is weer goed voor het klimaat. Tevens worden de winters natter, dus zeg maar gedag tegen de mogelijkheid van een Elfstedentocht. Dat staat allemaal in de klimaatveranderingsvoorspellingen van het KNMI die vandaag werden gepresenteerd in bijzijn van minister Harbers van Infrastructuur. Niet aanwezig: onze minister voor Klimaat, Rob Jetten. Wat ons doet afvragen waarom we überhaupt een minister voor Klimaat hebben. De vier uitgewerkte scenario's verschillen sterk in gevolgen, waarbij de extreemste (en hoogst onwaarschijnlijke) variant spreekt over een zeespiegelstijging van meer dan 17 meter in 2300 zodat u vooral heel bang blijft. De boodschap om de CO2-uitstoot terug te brengen blijft hetzelfde, maar de oproep om ons beter voor te bereiden op de gevolgen van klimaatverandering verlegt de focus wel naar het denken in oplossingen in een wereld vol beschuldigend vingerwijzen. Helaas brengen de vier scenario's vooral veel onzekerheid met zich mee, waarbij het niet helpt dat het KNMI nog niet eens kan zeggen of het natter of droger wordt in ons polderlandje. Het is lastig voorbereiden als we niet eens weten of we meer paraplu's of parasollen nodig hebben.

Het kraakt

Het is inmiddels gebruikelijker dan we zouden willen, maar het knalde afgelopen nacht weer flink in Nederland. Rotterdam zette zich op de kaart als nationale explosievenstad met een ontploffing bij een woning aan de Osseinesseweg en een ongewenste boem bij een nieuwe kapsalon in de Jan Kruijffstraat. De kapsalon was nog in aanbouw, dus de ramen knalden er al uit voordat het eerste permanentje was gezet. Nieuw deze nacht was een explosie op een treinstation, waar een kiosk op station Bussum-Zuid het slachtoffer werd van een Hamassiaanse aanval. En hoewel bij al dit geknal niemand gewond is geraakt, kunnen we helaas niet hetzelfde zeggen van een drama in Winterswijk waar een politieagent eerst zijn vrouw doodde en daarna zichzelf van het leven beroofde. Voeg daar nog een overval op een woonboot en een door de thuisfans mishandelde PEC-steward aan toe en we kunnen wel stellen dat het onrustig is in het land. De lontjes zijn kort, de tenen lang en explosieven blijkbaar altijd binnen handbereik. De samenleving piept en kraakt onder het eigen gewicht. Dus mensen, let een beetje op elkaar in deze onrustige tijden.