Schandalig!

Heerlijk onderzoekje van de nationale geldvolgers naar de integriteit binnen het paleis van de twaalf gouden sterren dat vanuit Brussel over Europa regeert. Daaruit blijkt dat bijna een kwart van de Europarlementariërs (163 van de 704 onderzochte leden) ooit betrokken is geweest bij een schandaal. Dat varieert van het misbruiken van een titel op een stembiljet tot absolute schandaalkampioen Ioannis Lagos die een celstraf van dertien jaar uitzit, maar vanuit de gevangenis wel via een videoverbinding aanschuift bij vergaderingen van parlementaire commissies en zijn riante Europese salaris int. We zouden lachen als het niet zo treurig voorspelbaar was. Het is precies wat u verwacht van een instantie waar onder meer een vicevoorzitter letterlijk koffers met geld meekreeg van Qatar en corrupte CDA'ers baantjes weggeven aan familieleden. En denk maar niet dat die nieuwe "integriteitsregels tegen corruptie" enig verschil gaan maken. Eigenlijk is een kwart nog weinig voor een groep zakkenvullers die 13k/maand binnenharkt en dan nog lopen te jankballen als ze een keertje hun dagvergoeding mislopen. Gelukkig mag u in juni weer een nieuwe lading EU-vertegenwoordigers kiezen, dus dan komt vast alles goed.

Welkom!

96.000 opvangplekken. Dat is net zoveel als het aantal inwoners van de gemeente Middelburg en de gemeente Veldhoven bij elkaar. Maar dus ook het aantal opvangplekken dat we volgens het COA de komende twee jaar nodig gaan hebben. Aanzienlijk meer dan de 65.000 plekken die nu bezet zijn, maar blijkbaar houden we rekening met een flinke groei. En dan wel netjes verdeeld over het land, zoals de dwangwet ons oplegt. Dat betekent dat het eerder genoemde Middelburg 262 bedden dient vrij te maken en Veldhoven 288 kussens moet opschudden. Iedereen zijn eigen asielzoekers. Van de vijf nieuwe Nederlanders voor Schiermonnikoog tot de 4.479 plekken in Amsterdam. Van de 236 ongelukkigen die in Edam-Volendam worden ondergebracht (alsof die vluchtelingen nog niet genoeg hebben geleden, red.) tot de 44 die in Vaals eindigen. Zelf het aantal toegewezen toekomstige landgenoten aan uw gemeente checken kan hierrr. De kaarten zijn mede door de draaiende vvd-dealer gedeeld en nu kan de grote asielhandel beginnen. Volgens het ministerie loopt de koers op tot meer dan 2.000 euro per opvangplek, dus zeg het maar. Wie wil de asielzoekers van Wassenaar voor 316.000 euro of de plekken van Laren voor een schamele 158k? De biedingen zijn geopend!

Ze staan er weer mooi op

De dierenronde in onze ZoekZoek-rubriek. We speuren vandaag naar twee beestachtige hondeneigenaren die in tegenstelling tot hun loslopende viervoeters zowel blaffen als bijten en daarvoor wat straftijd in de bench verdienen. Het is een duo kansenparels dat zijn eigen emoties niet aan de lijn hield en een gezin voor de ogen van hun twee jonge kinderen mishandelde tijdens een onschuldige wandeling langs de Benthuizerplas in Zoetermeer. "De ouders van de twee jonge kinderen waren bang dat de twee honden de kinderen wat zouden aandoen. De vader stak op een gegeven moment zijn been uit om één van de honden op afstand te houden. Het uitsteken van het been werd gezien als het schoppen naar de hond waarna de twee mannen schreeuwend op het echtpaar af kwamen lopen. Zowel de man als de vrouw werden vervolgens door de twee mannen geslagen en bedreigd." Het mag duidelijk zijn dat deze mannen wel wat gedragstraining kunnen gebruiken. Trainingsbroeken, capuchon, slippertjes, schoudertasje: u kent het signalement inmiddels wel. Kent u of bent u deze uitgelaten blaffers, neem dan even contact op met de lokale bromsnor. Alvast bedankt.

Thank you, friends!

Kijk ze eens knallen en branden, die Russische alcoholisten op Oekraïens grondgebied. En dan allemaal dankzij uw bijdrage. Nogmaals bedankt voor die 122 miljoen euro aan artilleriemunitie en ander materieel. Bovenstaande video is afkomstig van het Oekraïense ministerie van Defensie, die u heel graag wil doen geloven dat het fantastisch gaat met die strijd tegen die dekselse binnensluipers. Dat u vooral denkt aan ontploffend Russisch metaal en niet aan het feit dat na 706 dagen smerige oorlog het front muurvast zit en het Oekraïne veel munitie, materieel en manschappen kost om dat zo te houden. Dat successen alsook de hoop op een nabije oplossing voor het conflict vooralsnog uitblijven. En dat de onrust binnen de gelederen toeneemt en er hardop gespeculeerd wordt over een aanstaand vertrek van generaal Valeri Zaloezjny. Dat wil overigens niet zeggen dat aan de Russische kant lekker gaat met hun uitgelopen driedaagse oorlog, gestegen binnenlandse criminaliteit en lichtelijk vernederd leger, maar gedeelde smart is in deze oorlog geen halve smart. Dus denk vooral aan ontploffende Russische tanks, want van de rest wordt u niet echt vrolijk.

Wanhopige asielclub heeft helemaal niets te eisen

De tijd dat het COA als de Godfather van de asielbusiness de Mieles lakens uitdeelde is voorbij. Nu de opvangplekken schaars zijn en Ter Apel door de rechter aan banden is gelegd, ontdekken gemeenten dat ze meer kunnen eisen van de landelijke budgetspons. Niet alleen qua financiën, maar vooral qua inspraak. Geen enkele plaats wil tenslotte het nieuwe Budel worden en daarom dwingen gemeenten die in onderhandeling zijn over een asielzoekerscentrum de mogelijkheid af om het centrum zelf weer dicht te gooien als er sprake is van langdurige overlast. Niet langer die afhankelijkheid van het COA dat het behouden van opvangplekken vaak boven de leefbaarheid van de omgeving lijkt te stellen, maar zelf die azc-banhamer in handen houden. Baas in eigen buurt. Zeker nu de dwangwet voor de deur staat, die de macht volgend jaar weer weghaalt bij de gemeenten. Moerdijk en Dordrecht lieten het al vastleggen en nu bekend is dat de knieën van het COA knikken, zullen ongetwijfeld meer plaatsen volgen. Met een wekelijkse +900 op de teller, heeft het COA alle opvangruimte nodig die het kan krijgen en ligt de bal bij de gemeenten. Meer zeggenschap, minder asielzoekers of meer beveiliging: dit is het moment om eisen te stellen.

Maar dan wel de veilige hoekjes

Hierboven Mona Keijzer die namens de BBB gisteravond de knuppel in een veilige provincie van het hoenderhok gooide. Mona wierp een blik op de kaart en zag dat Oekraïne best heel groot is en dat er meer afstand zit tussen de westelijke provincies en het front dan tussen Nederland en Praag. Daarnaast zag ze een video van een Oekraïens skigebied en daarmee wil ze niets zeggen, maar ze zag het wel. Al deze ontdekkingen resulteerden in het voorstel om Oekraïense vluchtelingen terug te sturen naar de veilige delen van dit immense land, omdat Nederland inmiddels best wel vol alsook overvol begint te raken. Alle Oekraïners terug naar hun eigen land, zodat ze daar kunnen vechten aan het front en wij weer huizen kunnen uitdelen aan Nederlanders, zo redeneert de BBB die blijkbaar heel graag in een rechts kabinet plaatsneemt. Daarbij vergeet ze voor het gemak even dat de oorlog niet enkel bestaat uit de loopgraven aan het front, maar ook uit Russische raketten die in alle uithoeken van Oekraïne kunnen landen, wat het aanwijzen van veilige gebieden aanzienlijk moeilijker maakt. Het mag geen verrassing zijn dat Mona geen steun vond voor haar plan, maar het signaal van de BBB is duidelijk: op het gebied van migratie vindt Wilders hier een goede partner.

Nog geen maand onderweg

We weten dat de asielkosten al jaren chronisch onderschat worden, maar het demissionaire clubje van Rutte noteert op de valreep nog een nieuw record. Het jaar is net 29 dagen bezig en de eerste budgetverhoging van 600 miljoen euro is al binnen. Dat komt nog bovenop de ruim 4 miljard euro die voor dit jaar al was uitgetrokken voor de asielcrisis. Het geld is nodig voor extra (nood)opvangplekken, zodat het COA meer Van der Valk-hotels kan afhuren en Ter Apel onder de tweeduizend bezoekers blijft. Deze kapitaalinjectie moet voorlopig genoeg zijn, maar een woordvoerder van het ministerie van Justitie meldt nu al bij de NOS "dat bij de behandeling van de Voorjaarsnota kan blijken dat er misschien nog meer geld bij moet". En als ze dat nu al zeggen, weet u zeker dat dit niet de laatste schep geld is die ze in deze bodemloze put kieperen. Het prijskaartje van de asielcrisis groeit al vroeg dit jaar en dan hebben we nog elf maanden vol +900-berichten te gaan. Benieuwd wanneer het formatieclubje dat "alles wat geld kost wegstemt" deze put eens komt dempen.

Echte hands-on mentaliteit

Oké, toch nog even over die minstens twaalf UNRWA-medewerkers die betrokken waren bij het 7 oktober-bloedbad in Israël. Het persbericht van afgelopen vrijdag bleef verstoken van details, waardoor de naïeve lezer kan denken dat ze enkel een Hamas-moordenaar van een pleister voorzagen of onder dwang een Gaza-terrorist een lunchpakketje meegaven. Gelukkig is daar de NY Times (mirror) met de details die bewijzen dat de betrokkenheid veel verder ging. "The most detailed accusations in the dossier concerned a school counselor from Khan Younis, in southern Gaza, who is accused of working with his son to abduct a woman from Israel. A social worker from Nuseirat, in central Gaza, is accused of helping to bring the body of a dead Israeli soldier to Gaza, as well as distributing ammunition and coordinating vehicles on the day of the attack." Van de twaalf beschuldigde medewerkers werkten er zeven als docent en vervulde de rest andere functies. Israël kwam de groep op het spoor door hun telefoongebruik. Zes personen bevonden zich volgens hun mobiel op Israëlisch grondgebied tijdens de aanslagen en anderen bleken betrokken bij de organisatie. "One was told to bring rocket-propelled grenades stored at his home." Inmiddels hebben minstens twaalf landen, waaronder Nederland en hoofdsponsor USA, de steun aan UNRWA stopgezet, wat weer resulteert in wanhopige smeekbedes van de VN-club die vindt dat het met het ontslag van de terroristen genoeg gedaan heeft. Israëlische inlichtingendiensten claimen echter dat zo'n tien procent van de medewerkers in Gaza banden heeft met militante Islamitische groepen heeft. En hoewel we claims van beide kanten in deze strijd met een flinke korrel zout moeten nemen, lijkt het het UNRWA-probleem wel iets dieper te zitten dan een paar rotte appels. Ondertussen blijft het muisstil bij Gaza-heropbouwer Kaag. Hoe blij zou ze nog zijn met haar nieuwe baan?

Alles duurder, niets goedkoper

Slecht nieuws voor iedereen die in een gemeente woont: de lokale ambtenaren hebben het op de inhoud van uw portemonnee voorzien. Gemeenten verwachten dit jaar 8,5 procent aan extra inkomsten en hoewel dat niet betekent dat u persoonlijk 8,5 procent meer gaat dokken, zult u op sommige plekken wel de financiële pijn voelen. Naast de prijsverhogingen voor de afvalstoffenheffing (gemiddeld +6,3 procent) en het in het riool deponeren van een bruine beer (+6,6 procent) slaan de grote steden hun handen aan de uiers van de bekendste melkkoe van allemaal: de auto. "De begrote opbrengst van parkeerheffingen stijgt in 2024 naar verwachting met bijna 11 procent tot ruim 1,3 miljard euro. De stijging van 130 miljoen euro voor alle gemeenten tezamen is voor een belangrijk deel toe te schrijven aan Amsterdam (+39,4 miljoen euro), Rotterdam (+37,3 miljoen euro) en Utrecht (+14,2 miljoen euro)." Stilstaan is nog nooit zo duur geweest. Geen wonder dat een plekje voor uw trouwe vierwieler in onze hoofdstad al evenveel als een riante woning elders in het land kan kosten. U moet en zal van uw 15-minutenstad genieten, meer kunt u tenslotte niet veroorloven. Alle burgers weer maximaal door de belastingmangel, zodat er meer geld beschikbaar komt voor ongewenste kabelbanen en inclusieve verkeerslichten. Iedereen vast in de financiële houdgreep van de gemeentebelasting en niemand die nog een vluchtauto kan betalen.

En het is glorieus

Machtig mooie beelden uit de heuvels rond Monte Carlo waar dit weekend de openingsronde van het wereldkampioenschap rally plaatsvindt. En hoewel we de knettergekke racemonsters van de onovertroffen Groep B-klasse uit de jaren 80 niet meer terugkrijgen (we zijn al blij dat de hybride bakjes van nu in ieder geval nog een beetje leuk klinken), lijkt de uitmuntende sfeer uit de hoogtijdagen van de sport de afgelopen jaren wel een terugkeer te maken. Ook dit jaar toverden honderden fans de klim in de tweede special stage om in een kolkende zee van flares, vuurwerk, rook en onbegrensd enthousiasme. De gekte die we kennen van de Alpe d'Huez, maar dan met minder doping en meer benzine. Knallende uitlaten die zich door een menigte van echte liefhebbers beuken. Niet de fans die met hun zakenrelaties vanuit hun VIP-ruimte neerkijken op Max, Lewis en hoe-heten-die-anderen-ook-alweer, maar degene die uren op een bergwand in de kou op hun geliefde gladiatoren staan te wachten met een blik bier in de hand. Coureurs die zich in tegenstelling tot die overbetaalde F1-sterren niet laten tegenhouden door een regenbuitje of wat grind op de weg, maar vol gas over de sneeuw langs een afgrond knallen. Groep B is dood, maar de rally-passie is springlevend en het is fantastisch.