Er kwamen deze week drie wijzen uit het Oosten een karikatuur van de Islam maken. Hoe incompetent ben je als je seniele bejaarden met een potlood vervroegd wil euthanaseren om een paar tekeningen? Niemand kende Charlie, nu is het door het Barbra Streisandeffect wereldberoemd. Onvoorstelbaar hoeveel pikzwarte ironie vastzit in het moment waarop zonder gebed, zonder de agent in de ogen te kijken de Kalashnikov een laatste maal wordt afgedrukt. In naam van de beledigde profeet schoten zij een moslim kapot. Een ongewapende Tunesiër met twee handen in de lucht. Van de genade van Allah was niets terug te vinden in de Islamitische Spaanse Inquisitie. Deze gewapende bedoeïenen geloven dus niet in de onaantastbaarheid van Allah en zijn profeet, vrede zij met hen. Het vertrouwen dat een belediging louter iets zegt over degene die de belediging uit, is er niet. Ze geloven ook zelf niet in de almachtigheid van Allah en zijn profeet. Hij die deze aardkloot geschapen zou hebben, zou dan net weer even niet zijn eigen boontjes kunnen doppen? Deze dwaallichten geloven niet in de Islam, ze geloven in geweld.

Vanuit de ruime collage aan overhaastig en ongrondwettig ingevoerde nieuwe regelgeving kies ik vandaag het rookscherm van de fiscus omtrent de beoogde opvolger van de VAR-verklaring. De wetgever wil graag achteraf bepalen, en nu per opdracht, of iemand wel ondernemer is. Per jaar bepalen kwam mij al heel vreemd over, omdat zelfs een ZZP-er eerst afstand doet van de bijstand, kwijtscheldingen en de volledig uitgebouwde rechtspositie van een werknemer. Die stap is al veel duidelijker dan meerdere opdrachtgevers of het verschil in aansprakelijkheid. Per opdracht gaan kijken is behalve bureaucratische en zinloze micromanagement ook schier onmogelijk. Iedere losse opdracht is ook te doen als uitzendkracht, oproepkracht, parttimer of tijdelijke werknemer.

Helaas, geen stembiljet onder de boom. Ministers saboteren elkaar, alle VVD-senatoren stemmen het regeerakkoord weg, en volgens de laatste peiling van Maurice de Hoax heeft de coalitie 28 van de benodigde 76 zetels in de Kamer. Dat is zelfs beneden de dieptepunten in 2008 en 2009, wat deze teloorgang officieel dieper maakt dan de kredietcrisis. Minder dan 1 op de 5 kiezers wil door met deze poppen in de kast. Voor de PvdA is het zelfs een terugkerend geintje om alleen tijdens een verkiezing over voldoende electoraat te beschikken. De enige twee lichamen die verkiezingen in Nederland mogen uitroepen zijn het kabinet, door haar ontslag aan te bieden aan de koning, of het parlement, als het een motie van wantrouwen aanneemt om het kabinet tot ontslag te bewegen. Beide routes vereisen medewerking van de PvdA of de VVD, die dat echt nooit gaan doen, gezien eerder aangehaalde peilingen. Hier zit zeg maar een stukje afstand tussen politiek en burger, zo'n 48 zetels breed. De grootste ellende bij gebroken gezinnen zie je niet als papa en mama allebei hun eigen hutje hebben en de koters delen. Nee, die zie je als het de hele dag ruzie is, omdat de ouders niet doorhebben dat het voorbij is, of volgens de hypotheekadviseur een scheiding helemaal niet kunnen betalen. Dan zitten de kinderen in de vuurlinie, in plaats van aan beide kanten ernaast.

De sociale huursector moest zwaardere belastingregels krijgen dan de vrije sector. Los van eventuele winst: gewoon extra aftikken. Senator Duivesteijn sprak die woorden, en zijn eerste nacht was geboren. De man is ongeneeslijk ziek, en dat maakt hem principieel. Hij laat zich niet meer leiden door last, ruggespraak en achterkamertjespolitiek. Toen Schippers met een terminale zorgwet kwam, was de tweede nacht geboren. Kijken we naar de samenvatting van het wetsvoorstel, dan gaat het louter om zorgverzekeraars die niet zelf zorg mogen produceren. Een wurgcontract met een ziekenhuis is prima, een positie als investeerder of bestuurder niet. Lezen we echter de onderliggende PDF dan gaan drie artikelen over een grootschalige afbraak van uw dekking. Veel breder dan vrije artsenkeuze. Deze farce wordt nog afgetopt door ingrijpende regelingen bewust juridisch vaag te houden. Er worden eigenlijk alleen maar deuren geopend om de zorg vanuit het kabinet en de verzekeraars verder uit te hollen. Of uw medicijnen en huisarts nog gedekt blijven, wordt onzeker. Wat deze wet écht betekent voor de zorg in Nederland, wordt pas duidelijk na decennia van beleidsvorming en jurisprudentie.

Vorige week gaf het IMF ons kabinet een onvoldoende voor de hypotheekschulden van jongeren, en hekelde het de nadelige effecten in ons pensioenstelsel voor jongeren. Deze grafiek des doods laat keurig zien hoe diep de put is. Waar Duitsland de individuele consumptie met 15% zag stijgen tussen 2008 en 2013, zag Nederland die met 7% dalen. Alleen Griekenland en Cyprus verschrompelden sneller sinds de kredietcrisis. Waarom presteren Rutte & Asscher een kwart slechter dan Merkel? Al gelang welke politiek gekleurde statistische bron je pakt, is nu ongeveer 49,8 % van alle Nederlandse uitgaven via de schatkist. Dat percentage verschilt per berekening, want in de miljoenennota ontbreekt immers nogal wat gedwongen winkelnering bij zorgverzekeraars, waterschappen en halve & hele overheidsinstellingen. Laten we het schatten rond de helft. Naar goed Westers gebruik groeit onze staat sneller dan de economie die haar draagt. Deze buitengewoon dominante positie geeft ook enorme verantwoordelijkheden. De Nederlandse economie volgt niet alleen wereldwijde conjunctuurbewegingen, maar ook de waan van de dag van een marktpartij die de helft van de nationale omzet in beheer heeft: de overheid.

Sinterklaas heeft inmiddels zelfs België verlaten. Zwarte Rutte is uw € 1000 vergeten. Nee, Mark, dit telt niet, ook resultaat onder de streep graag. De schoen is nog steeds leeg. Belastingdruk verhuizen, verhogen en voorzieningen slopen kan iedere amoebe. Gisteren heeft het Internationaal Monetair Fonds het kabinet op de vingers getikt. De enorme schuldenlast bij de nieuwe generatie staat hun uitgaven in de reële economie in de weg. Dat is de reden dat de Nederlandse economie Europees achterblijft. Tegelijkertijd is de belastingdruk op arbeid voor bedrijven een perverse prikkel geworden vooral maximaal te besparen op personeel en zo veel mogelijk buiten de landsgrenzen te produceren, over te stappen op automatisering et cetera. Een computer betaal je 1 keer, een werknemer vaker. Binnenlandse bedrijven kunnen de concurrentie niet aan met internationaal werkende ketens, die zichzelf vrijstellingen van diverse belastingen.

Nederland is hard op weg om het meest incapabele vreemdelingenbeleid ooit te hebben. Uitzetten lukt niet, opvangen lukt niet, opleiden is te duur, werken lukt niet, samengevat: integreren lukt niet. De asielzoekers die vandaag binnenkomen, worden opgeslagen en na jaren van nietsdoen gedumpt in de laatste paar sociale huurwoningen. Zonder kans op terugkeer, en zonder kans in onze maatschappij. Bepaalde inwoners van Rijs kaarten een heel duidelijk probleem aan. Misschien is er wel de fysieke ruimte om daar honderden vluchtelingen op te vangen, maar er is onvoldoende plaatselijke bevolking om ze ook mentaal op te vangen. Dat is niet alleen cruciaal voor de huidige bevolking, maar nog veel meer voor de nieuwe. Vluchtelingen worden nu gezombificeerd. Angsten over hun verleden worden aangevuld met angsten over hun verblijfstatus en vanuit de vreemdelingenhaat. Te dicht op elkaar zonder zicht op een toekomst, iets wat sinds kort zelfs voor levenslanggestraften al als inhumaan wordt beschouwd.

Ruim een maand is Dijsselbloem al aan het draaien en liegen over de 1,1 miljard naheffing die Nederland in het blauwe gat met de gouden sterren mag storten. Eerst over de exacte datum dat deze donderslag bij heldere hemel ter aarde is gevallen. Laat zijn verzinsel medio oktober begonnen zijn, dat is het punt niet. Verder kwam de Kamer helaas niet met haar controletaak. Laat ik u verlossen: 7 juni 2007 is een betere datum voor de aanvang van dit debacle. Dijsselbloem beweerde na ontvangst van de naheffingsaanslag alles te willen gaan controleren alvorens te betalen, en was daar vervolgens in een poep en een zucht mee klaar. Het gaat hier om een herziening van broninformatie over de afgelopen decennia, waar vervolgens opnieuw bepaald is in alle lidstaten van de Europese Unie wat hun draagkracht is geweest. Dat is zo veel tekst, daar kun je in een week niet eens de inhoudsopgave en conclusie van lezen. Hij liegt dus gewoon verder. Het belangrijkste inzicht lijkt me, gezien ons kabinet herhaaldelijk aangeeft verrast te zijn, Nederland en andere lidstaten blanco cheque's aan de Europese droom weggeven, die als een soort Russische roulette her en der inslaan.

Dat het hier wellicht om twee losgeslagen radicale gelovigen gaat, kan niet het punt zijn. Immers, hun achtergrond was voor de verkiezingen bekend, en door de PvdA op plek 27 & 39 van de kieslijst gezet. De kiezer wist het beter en verkoos hen op plek 5 en 9, zelfs nog tussen de twaalf van de laatste peiling van Maurice de Hoax. Het aandeel PvdA ziet eruit als een afstervende curve die rond verkiezingen af en toe nog een oprisping vertoont. Maar nu toch als zesde partij in een marginale of terminale fase. Aan de staatsomroep de schone taak om Kamerlid en kiezer te scheiden. Nu de twee afvalligen niet meer onder de vlag van de PvdA zieltjes verzamelen, moeten ze zo snel mogelijk beschadigd worden. Het is immers de bedoeling dat de twee vertrekken, maar hun electoraat achterlaten. Inhoudelijk gaat het echter helemaal nergens over. De PvdA wil wel de allochtone kiezer achter zich, maar niet hun bestuurders of hun mening.

Ben Oude Nijhuis is na zijn optreden in Pauw gesommeerd te zwijgen. Nog voor de uitzending wenste PvdA-staatssecretaris Martin van Rijn hem in te laten binden. Gelukkig heeft de beste bejaarde meer integriteit dan het AD. Van Rijn noemde het een poging hem in te laten zien dat ze hetzelfde doel nastreefden. Iets wat met zijn introductie van de participatiesamenleving en afbraak van deze zorg totaal niet wordt waargemaakt. Heleen Dupuis mocht in Pauw de scherven van staatssecretaris van Rijn komen ruimen. Ze werd door Jeroen Pauw alleen als de voorzitster van de Raad van Toezicht van onderhavige zorginstelling voorgesteld, niemand aan tafel nam de moeite haar als VVD-senator te ontmaskeren. Terugkijken kan desgewenst hierboven. Analyse hieronder.