Keurig briefje (pdf) op de mat bij de Kamercommissie Sociale Zaken en Werkgelegenheid, van de kakelverse Branche-organisatie Educatieve Centra met inwoning Nederland (ECN). Het woord 'educatieve' is wat misleidend, want het gaat hier om de in opspraak geraakte moskee-internaten, waar kindjes worden geschoold in het verzameld werk van Allah. De branche wil praten met de overheid en de moskee-internaten legaliseren. Er zouden zich zeventien internaten hebben aangesloten bij de vereniging. Op het Rotterdamse vestigingsadres van de ECN, een woonhuis in de wijk Nieuwe Westen, treffen wij maar liefst zeven bedrijven, waaronder een
Turks reisbureau voor de Hadj (Mekka-bedevaart), een subsidiecub voor multiculturele
bruggenbouwbuurtfestijnen, een stichting die iets doet met
medische zorg in Turkije en een Turks
makelaarskantoor. De coördinator van ECN, Abdullah Özler, is beleidsmedewerker van Stichting Ekmel. Een internaat dat, ondanks een volstrekt
kritiekloos juichstuk in het Parool, één van de moskee-internaten is, zoals nota bene Republiek Allochtonië
hier aantoont. De hele sector is een wirwar van op het oog hartstikke fijne, integratiegerichte stichtingen, clubs en begeleid-wonen-
internaten, die allemaal gelieerd blijken te zijn aan bewegingen als Suleymanci,
Gülen of de Turkse overheidsdienst Diyanet. Het is allicht beter om de internaten te organiseren en ze controleerbare regels op te leggen dan de levensgevaarlijke wildgroei die er nu is te laten voortwoekeren. Maar toch blijft het wringen, en wel hierom.