Dingen die we niet gaan missen

Wat een leider is het toch. Met zijn nette pak om de schouders en de wegwerpbeker koffie in de handen staat hij met de poten in de modder tussen de mensen. Als u dat afzettouw tussen het gewone gepeupel en dit strak georganiseerde persmomentje negeert, is het bijna een man van het volk (nog even opzoeken welk volk, red.). Mooie woorden over AI en bedrijfsbelangen terwijl hij de gastvrijheid prijst van de extreem nors kijkende snorren achter hem. Nog even een shot van de omgeving en doorrr. Geen woord over de veroordeling van de Wilders-bedreiger, ondanks dat de Indiërs normaal geen problemen hebben met het bashen van Pakistani. Ook geen opmerking over die schandelijke mishandeling in de Haagse tram en zelfs geen felicitaties aan de polonaiselopers. Rutte houdt zijn handen ver van alle politieke wespennesten: nog een paar maanden plus een formatie uitzitten en dan kan hij met pensioen. Nog een paar reizen, een paar keer handjes schudden, een paar diners en een paar selfies en dan zit het tijdperk Rutte erop. We kunnen niet wachten.