En we verzuipen allemaal in zijn bestuurlijke vraatzucht

De Lange Arm van Papa Bruls wapperde met alle vingers in coronatijd om ons binnen te houden, op te sluiten in een avondklok en buiten te sluiten uit bars en biertuinen. En het Veiligheidsberaad heeft vervolgens die naar zich toe getrokken macht nooit meer afgestaan. Inmiddels bemoeit Bruls zich met de door de vvd veroorzaakte asielcrisis en dan niet in oplossende zin maar eerder in escalerende uitbreiding van het eigen mandaat: Bruls zet druk op kabinet, om invoering te eisen van de spoedwet van de vvd die alle gemeenten moet dwingen zich een stukje van de asielcrisis eigen te maken. Iedereen moet lijden, elk dorp krijgt een cruiseschip vol migrantencatering of gevorderde dorpshotels om af te vullen met volledig verzorgde veiligelanders, in afwachting van de 900.000 huizen die Hugo nooit zal bouwen. Maar Bruls *gaat* daar helemaal niet over. In een land waar niemand nog verantwoordelijkheid draagt voor simpele functionele zaken zoals grenshekken en slagbomen, nemen de machinaties van de permanente crisis het roer over. En zo zijn we alsnog stuurloos, onder leiding van iemand zonder democratisch bevoegd mandaat, in een crisis die nooit meer over gaat.