Graffiti street artist Laser 3.14 spuit persoonlijk betoog op het roze wandje

Laser 3.14, alhier al anderhalf decennium beklad en tijdens struinings door het grachtenstadje worden we ook in het wild regelmatig met zijn tags geconfronteerd. Soms treffen we de man zelf. Laser loopt met een zwaar gemoed over twee goede doelen - Stichting het Gehandicapte Kind en de dierenopvang Amsterdam - die zijn moeder beroofd hebben van de nalatenschap van haar overleden man. We spraken over zijn verhaal en zeiden: “Het is shockerend hoe organisaties die constant een beroep doenop het gemoed en het goede hart van mensen, zo ijskoud voor een rechter staan om je moeder haar laatste jaren zwaar, ingewikkeld en verdrietig te maken. Het lijkt wel alsof de hele (professionele) wereld zijn eigen belang is gaan verwarren met een algemeen belang.” Daarop vroeg hij of het verhaal dan ook op GeenStijl mocht. Jazeker & bij dezen. Als wapen van de onmacht is hier een petitie opgetuigd om de 'goede doelen' op te roepen de afgetroggelde nalatenschap van Cees te verwerpen, en aan de rechtmatige nabestaanden te laten. Het volledige verhaal, door Laser geschreven, onderstaand.

Ik ben Laser 3.14. street artist en dichter. Ik schrijf vooral korte teksten. Dit wordt geen korte tekst maar een lang verhaal over een pijnlijke zaak die mij persoonlijk raakt.

Dit verhaal gaat over goede doelen. Organisaties die opkomen voor de zwakkeren, de minder bedeelden onder ons. En over hoe ik de afgelopen twee jaar ontdekte dat er ook een keerzijde aan sommige goede doelen zit.