Wij waren het al lang maar onze lat ligt niet zo hoog

Op internet is verwarring ontstaan over bovenstaand citaat van de D66-minister van Onderwijs. Het is een beetje een nature/nurture-dilemma. Bedoelt de excellentie, zoals we bewindspersonen vroeger nog zo respectvol betitelden, nou dat je met een vier voor Nederlands en een vijf voor wiskunde op je rapport óók al heel ver bent gekomen omdat die cijfers een reflectie zijn van je beste zelf? Of staat er nou juist dat in iedereen een beste versie van zichzelf zit die naar boven kan komen na inspanning, studie, voorspoed, tegenslag, vallen, opstaan en uitgestelde beloning? Of, derde weg, probeert de heer Dijkgraaf mensen met een sociaal-economische achterstand, een brakke fysieke gezondheid en/of een andersculturele, minder gemotiveerde kijk op de Nederlandse samenleving te vertellen dat de Rijksoverheid heus niet te veel van hen zal verlangen, omdat hun beste versie van zichzelf zo ook al goed genoeg is? We hebben de onderliggende podcast overigens niet beluisterd, want zelfs de allerbeste versie van onszelf komt niet door het NRC-toontje heen. We weten zo ook al dat het steeds lager leggen van de onderwijslat, toelatingseisen of propedeuse-normen ongeacht het sociale, economische of fysieke vertrekpunt van onderwijsdeelnemers in ieder geval niet zal leiden tot betere versies van volgende generaties. Maar goed, de babbelbox staat vandaag weer eens in het vroeger, toen alles beter was, en vraagt: bent u eigenlijk al de beste versie van uzelf, en waarom niet?

Vroeger, toen scholen zichzelf nog als onderwijsinstelling identificeerden...

Een beetje dienstverlenend bedrijf in een half-open edoch matig gecontroleerde markt (te weten: het onderwijs) houdt graag vinger aan de penis plastuit kikkerpak pols over de kwaliteit van de inclusie en de drammerigheid van de diversiteit. Daarom wil de Hogeschool Rotterdam gaarne weten wat hun studenten van de kwaliteit van het onderwijs vinden of er wel genoeg onbewuste bias training gegeven wordt tijdens werkcolleges, of de blanke studenten wel braaf achterin de collegezaal gaan zitten en of de tentamens ook een beetje leesbaar zijn voor genderdysforische groenharige vrouwen met een driedagenbaardje die leven op een glutenvrij dieet van koolhydraatarme B-merk-macaroni. Bent u of kent u zo'n genderdysforische groenharige vrouw, gaat u juist heel goed op gluten of wil u gewoon niet schuin aangekeken worden op uw seksuele aantrekking tot GeenStijl-redacteuren in een duracellkonijnenzwempak, vul dan HIERRR EVEN DE NONBINAIRE BESLISBOOM IN. Hij is lekker inclusief, want toegankelijk voor iedereen!