Maar... moderne kunst ís toch ook gewoon kudt?

Lekker hoor. Het is de week van de Hoogmis van het Moralisme en al op dag 1 verschiet iedereen al z'n kruit. De heer Baudet deelt een stupide statement over het einde van de vrijheid, onder die uitgedoofde rood-wit-blauwe fakkel van een organisatie die doorgaans zélf de ophef verzorgt over verkeerde sprekers die de verkeerde mensen op de verkeerde manier herdenken (hallo Abdelkader), en iedereen en z'n dagboekenschrijfster gaat in hoogmorele overdrijf om zijn walging en haar weerzin tegen de plinten van het Monument op de Dam te laten klotsen. Want in deze week moet er altijd tien procent meer prekerigheid in het belang van de vrijheid geschmierd worden. Die oorlog is zó verdomd lang geleden en alles daarover al zó vaak gezegd dat iedere nano-schwalbe van een toch al diep in het konijnenhol gezonken politicus de hele dag alle headlines, trending topics en moreel opportunisme weet te domineren. Die hele dodenherdenking & vijfmeiviering zijn al jaren een pastiche op oprecht doorleefde emoties. Eigenlijk een beetje zoals moderne kunst ook heel vaak een pastiche op echte kunst is. Gelukkig hebben we na de breek een prachtige galerie geopend vol met ontzettend flauwmelige fotoshopjes. Want als je nergens verstand van hebt, kun je overal om lachen, zegt een van de vele tegeltjes boven onze bar. L'chaim!