Hadden we die in 2006 maar gehad!

Het kostte bijna een jaar en een heleboel huwelijkscounseling om de breuk tussen Mark en Sieg dicht te schmieren, maar dan heb je ook een trouwboekje vol open eindjes, halve voorstellen en voorzichtige trouwgeloften die passen bij een gemeenschap in verloederen. En wat doet Sigrid Kaag vervolgens als allereerste? De kinderen de schuld geven! Alle kleine partijen, de splinters, de nieuwkomers en de zetelrovers - moet daar niet eens een kiesdrempel voor komen? Want dat die formatie zo lang duurde, lag natuurlijk niet aan het toeslagenschandaal, aan functie elders, aan haar hooghartige houding tegen 'roestige auto' Segers, aan Segers' schijnheilige 'Ik doe niet meer mee'-meloenen of aan de manier waarop Wopke zijn eigen partij decimeerde tot gristelijk restafval dat nu zelf een kiesdrempel niet meer zou overleven. Nou mevrouw Kaag. Een kiesdrempel is een onzalig ondemocratisch idee, maar hádden we in 2006 zo’n toegangstoets tot democratische deelname gehad, dan was er nu GEEN D66. Ondanks de deelname van Kajsa Ollongren en Alexander Pechtold aan Lingo, haalden ze maar 3 zetels. (Ollongren stond toen op een kansloze plek vijf.) Nederland zonder PostmoDern66. Geen Kaag. Geen Ollongren. Geen Magere Mannetjes. Geen vies vingerwappend Paternottisme van het kleine korporaaltjesregime. En wel een referendum. Echt. Hoeveel mooier had Dit Land kunnen zijn zonder D66?