Weet u. In de lange nasleep van het Oekraïnereferendum wedde Jan Roos op het meest verkeerde paard (het luxepaard, en niet het werkpaard), en trok daarmee vervolgens aan het kortste eind.

Geen zetels met VNL, geen plek op het pluche naast Baudet en geen baan meer in de media - of waar dan ook. Dat is kut. Want Jantje Roos kan dan soms een enorme teringlul zijn (vraag maar aan z'n ex), hij sprong wel manmoedig in het diepe en dat durven er niet veel. Vloggen werd een fiasco, maar nu zet hij zijn geld op een documentaire. Of nou ja, het uwe, want hij heeft starterscash nodig. Het moet een docu worden over hoe vaders na een scheiding vaak aan het kortste eind trekken waar het de voogdij over de kinderen betreft. Goed onderwerp. Onderbelicht, ook. Niet zelden trekt een dwaze vader een batman- of spidermankostuum aan om aandacht te vragen. Werkt niet. Jan probeert nu de docu-route. Gefilmd door Peter Vlemmix (dus goed). Wij vragen nogal eens knaken van u. Premiumgedoe. Referenda. Drukkkosten. Maar laten we op deze dag van dodenherdenking onze oude strijdmakker ook niet vergeten. Help Jan aan werk, doneer aan zijn docu en verzacht zijn vaderleed!

Onze ouwe woordvoerder van de GeenPeil-campagne en vlogger in ruste Jantje Roos heeft ook naar het knotsgekke referendumdebat gekeken donderdag, en is in de pen geklommen voor een stukkie keurige sneer in de Telebelg van vandaag:

Dat prima en genuanceerde stukkie staat achter een D66-slotje dus we hebben de krant uit de papierbak gevist voor een stukje democratische dienstverlening naar de mensen toe. Want ook in het debat van donderdag bleef D66 beweren dat de initiatiefnemers van het Oekraïnereferendum (wij dus) allerlei onwaarheden over het verdrag verzonnen hadden, en dat is gewoon dikke vette liegerette uit de door cynische voorlichterstrollen bestierde fake news fabriek aan het Binnenhof. GeenPeil was een goudeerlijk initiatief, en goudeerlijkheid is het kryptoniet van het partijkartel. Enfin, dat weet u allemaal wel. Maar voor old times sake is hier het stukkie van onze ouwe strijdmakker, die we zelden zo genuanceerd zagen schrijven. Zou ie het soms echt menen, in al zijn botte eerlijkheid?