Een dag van gemengde gevoelens

Een van 's lands beste polemisten is hemelen in de hoop dat er geen hemel bestaat, een van 's lands andere beste polemisten verwoordde haar gevoel daarover in een prachtige IM en in de Tweede Kamer stond opgestapt aanstaand herbenoemd premier Rutte weer lachend over het graf van de democratie te pissen. Allemaal gebeurtenissen waarachter een complete rouwstoet van (f)ophef fier mee marcheerde. En dan zeggen ze dat de polemiek dood is! Wie behoefte heeft om een beetje tot rust te komen, bieden we een paar pagina's kalmerend bestuurlijk alarmisme aan in de vorm van een interview met Pieter Omtzigt (die wat zijn eigen partijleider betreft politiek deaud is). Na de breek is het wachten op de nachtmis vol ontstemde stemmingen, maar schroom niet om tussendoor een mopje muziek d'r in te gooien. Iets van Machiavelli of zo, of was dat geen componist?