Vergeef ons, maar we gaan hier en nu ff lekker zeiken over een niet toegekend kutprijsje voor een tekeningetjeswedstrijd waar Claudia de Breij de jury van deed. Er valt namelijk een punt te maken over satire slopende policor waar die prijs aan lijdt.

Een eervolle vermelding. Dat kreeg bovenstaande Cortés-cartoon, en meer niet, bij de uitreiking van de Inktspotprijs. Een poepsaaie Fokke & Sukke waar drie man voor nodig was om te maken en die desondanks het niveau van een dertien in dozijn twittergrap niet ontstijgt (maar dat konden zij niet weten want ze blocken iedereen de moeder), pakte de winst. OK dit klinkt ongetwijfeld een tikje rancuneus omdat Cortés een beetje van ons is en we hem dus die prijs wilden zien winnen. Maar dat is het niet. Want lees ff wat juryführer Claudia de Breij over bovenstaande, schurende maar zeer treffende tekening in het juryrapport schreef:

"Mijn reflex de tekening terzijde te leggen komt doordat ik graag de mensen wil geloven die zeggen ‘zo’n terrorist heeft voor mij niets begrepen van mijn geloof.’ Dus in deze prent zie ik een werkelijkheid weergegeven die ik liever niet zo zie. Toch bleef ik eraan denken, de weken na het juryberaad. Want ja, beide kreten vallen, net als in deze prent, maar al te vaak in dezelfde context. Dat maakt dit een ijzersterke prent. Het gaat niet om wat ik wil zien, of wil geloven, of wil vinden; wat Cortés hier messcherp aantoont is dat er twee werkelijkheden naast elkaar bestaan, en dat dat bloederig schrijnt. De prent is zelfs zo sterk dat ik mijn mening loslaat en alleen nog maar kijk, zonder direct zelf zo nodig iets te moeten vinden. Door deze prent [moet ik toegeven] dat het niet gaat om stokpaardjes, maar om goed te kijken wat er staat – en dat proberen te begrijpen. Dat verdient een eervolle vermelding tijdens de uitreiking van de Inktspotprijs omdat dat is wat onze tekenaars zo onmisbaar maakt in het democratisch proces: we schieten er niet zoveel mee op elkaars ideeën bij voorbaat bot af te wijzen. We moeten elkaar niet bot maken, maar scherp houden."

In het rapport (pdf) staat over de winnende FokSuk iets over de werklust van de makers, vermoeidheid over het nieuws en "goeie grap". Meer niet. Bovenstaande beschrijving is wat ons betreft PRECIES waarom Cortés had moeten winnen, want zijn tekening zette haar aan het denken én confronteerde haar met haar (gewenste) wereldbeeld. Complimenteuzer kun je niet zijn over een cartoon. Maar ja. In de jury zaten behalve De Breij ook saaie NOS-laaf Joost Vullings en VICE überdeughipster Casper Sikkeneur. Zodat je zeker weet dat een cartoon die oorspronkelijk op GeenStijl verscheen, kansloos blijft voor de winst. Hoe goed ie ook is. Want anders winnen de islamkritici, gaat er bij proxy een prijsje naar GeenStijl, en moet er bovenal erkend worden dat de vele jihadisten die met hun Palestijnse rijbewijs zware voertuigen huren om door mensenmassa's op promenades en in koopgoten te ploegen, misschien toch iets met de islam te maken hebben.

En die drie uitgebluste vogeltekenaars? Die zagen we op het Staatsjournaal heel stoer roepen dat ze het stom vinden om prijsjes aan tekeningen te geven, namen het prijsje desondanks wel in ontvangst en togen bovendien ook nog trots met hun prijsje naar Pauw (ook een vogel). De eervolle vermelding voor Cortés werd niet vertoond bij het NOS “Dit is Fokke en dit is Sukke” Journaal. Dus zo eervol was ie nou ook weer niet.

NOOT: Dit topic kwam tot stand zonder medeweten van, of overleg met Cortés (die vorig jaar overigens derde werd met een Merkel-cortoon). Het is *onze* huilie-huilie over de Inktpolicorprijs, niet die van hem.