Maar Sywert is verre van de enige die scheef door deze casus schaatst

Hier volgt een tijdlijn en als blijkt dat we er helemaal naast zitten, mag je ons daar keihard over geselen. Daar trekken we ons dan lekker niks van aan maar dan kun je tenminste eindelijk een keer zeggen dat GeenStijl er naast zat. Dit groteske verhaal heeft sowieso meerdere waarheden tegelijkertijd.

Al drie weken lang wordt Sywert bekogeld met rotte tomaten op het digitale dorpsplein van de publieke opinie. Van de mondkapjesdeal tot zijn Moria-standpunten is alles in een blender gegooid om de jonge dominee-die-koopman-blijkt mee te mangelen en de gretigheid daarvan verraadt een diepe, ongezonde frustratie bij velen als ook een kort en gebrekkig geheugen. Is Sywert daarom foutloos of onschuldig? Neen, zeker niet. Maar, en we horen die volgevreten NPO-vetklep Ebbinge of de boosblanke Van Roosmalen al schamperen: we missen wel wat NUANCE en EVENREDIGHEID in deze droevige toestand. Daarom, voor iedereen die iets durft uit te zoomen tot je zeg maar op sleepvliegtuighoogte het Nederveld kunt overzien: *PLATENKRAS, TERUGSPOEL*, een tijdlijn.

Corona drong begin 2020 de huiskamers van een zorgeloos hautain landje binnen en sloeg daar in als een bom. Van nul naar hysterische totaalpaniek in enkele dagen, vooral toen bleek hoe kats onvoorbereid Dit Land was. Want in Nederland is altijd alles goed geregeld, totdat er iets fout gaat: dan breekt de pleuris uit. Nadat we ons eerst volop lieten overdonderen door een virus en in allerijl de samenleving sloten, werd eind maart 2020 door het Ministerie van VWS het Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LCH) opgestart. De missie bevatte Mark Ruttes favoriete woordje: "Dit consortium heeft als doel om verschillende medische hulpmiddelen waaraan een tekort dreigt, gezamenlijk in te kopen, zonder winstoogmerk, in het landsbelang."

Sywert van Lienden, toen nog gemeenteambtenaar te Amsterdam, kickstartte in dezelfde maand zijn Stichting Hulptroepen, om eveneens "zonder winstoogmerk" te zorgen dat er hulp- en beschermingsmiddelen bij de zorg kwamen. Hij bediende dankzij een samenwerking met KLM, Flexport, Randstad en Coolblue met die stichting duizenden zorginstellingen rechtstreeks van (onder andere) FFP2-maskers. Daarnaast - en dit is waar het fout gaat - richtte hij in stilte de commerciële BV Relief Goods Alliance (RGA) op. Die entiteit verkocht voor 100 miljoen euro hulpmiddelen aan de overheid, via het LHC. Sywert gebruikte zijn (publieke) bereik en (politieke) netwerk om zijn hulp aan VWS aan te bieden. Dat is logisch. Hij wist daarbij via Pieter Omtzigt een brief bij Mark Rutte te krijgen om de premier van zijn belangrijke werk op de hoogte te stellen en hem te overreden de Hulptroepen in te schakelen voor de zorg. In het landsbelang, zeg maar.

Sywert zegde op 5 mei 2020 zijn gemeentefunctie op om zich vol op zijn mondkapjesmissie te richten. Op 19 juni 2020 zat hij in de laatste aflevering van wat bij ons toen het Coronacafé heette. Daarin herhaalt hij zijn "om niet", met de belangrijke naunce "voor de zorginstellingen". Daar zit 'm volgens ons de nuance-kneep tussen filantroop en coronacasher. Hier het Bewust Fragment: