Het Sinterklaasfeest. Mooi was het, met de M van Marsepein

"Zaterdag heeft Sint Nicolaas zijn jaarlijkse triomfale intocht in de hoofdstad gemaakt. Luid begroet door de vele kleintjes begaf de Sint zich na zijn debarkatie van de stoomboot naar zijn wachtende schimmel." Een fotobijschrift uit 1970, een halve eeuw geleden, toen onze taal nog straf was en het Sinterklaasfeest onomstreden. Anno 2020 is het goedheilige kinderfeest graffiti op een Sprinter. Een hele andere vorm van schimmel.

"Just because you're offended, doesn't mean you're right", staat er op die trein geschreven. Het is wel waar, maar dat maakt het nog geen goed Sinterklaasgedicht. We zijn het echt best wel zat. We missen de warmte. De geuren van zoet en hartig, van strooigoed en saamhorigheid, de geborgen gezelligheid, en vooral de ongedwongenheid. Het Sinterklaasfeest is een ruw verscheurde geschiedenis die niet eens de kans meer krijgt om verstilde nostalgie te worden.

Diep weggedoken onder een dikke tabberd van heimwee blazen we het stof van onze diaprojector, schroeven we er een nieuwe gloeilamp in en leggen we de volgende plaatjes aan u voor, met de begeleidende vraag: Bent u, kent u of herkent u iemand op de foto's na de lees verder? Laat het ons weten en vertel ons uw favoriete Sinterklaasverhaal, anekdote of herinnering, of stuur dit topic door aan anderen die u (her)kent en vraag aan hen hetzelfde. 

Als het lukt om mensen te vinden die hun verhaal willen vertellen en warme herinneringen willen delen (mag uiteraard anoniem), dan plaatsen we ze hier. Mag op rijm, liever niet want dat wordt zo snel ludiekerig. Onze grote juten postzak staat voor al uw oprechte Sintimenten open op redactie@geenstijl.nl. Gooi het maar in onze pet schoen.

Foto boven: Volendam, 1952. Na de lees verder nog 11 prenten van tussen 1963 en 2005. Wie oh wie herkent zichzelf, zijn makkers of het wild geraas?