Een gewapenizeerd geitenpaadje naar onbetrouwbaar Oligarchië

Misschien kunnen sommigen het zich nog herinneren: op 6 april 2016 was er een referendum in Nederland over het Associatieverdrag van de EU met Oekraïne. Een destijds roemrucht "weblog" (internet 2.0 term voor 'pagina met tekst en plaatjes') had een zomer eerder maar liefst een half miljoen mensen gemobiliseerd om te tekenen voor een raadgevend referendum en op die zonnige voorjaarsdag in 2016 gingen er ruim vier komma twee miljoen kiezers naar de stembus, voldoende voor de opkomstdrempel van 30%. Het leidde tot een klinkende NEEN tegen het associatieverdrag: maar liefst tweederde van het electoraat had er geen trek in. (Volledige GeenPeil-historie onlangs herzien.)

Mark Rutte, de Eeuwige Potentaat van Polderland, moest een list verzinnen: hij was destijds voorzitter van de EU en dat referendum was een stevig stukkie gezichtsverlies op het internationale toneel. Voordat het referendum definitief de nek werd omgedraaid en samen met de rest van de kroonjuwelen van D66 in het massagraf van Hans van Mierlo werd bijgezet, kliederden de juridische ambtenaren van Rutte met hun beruchte zwarte stiften een "inlegvelletje" bij het associatieverdrag, waar de gehele EU z'n hanenpoot onder zette. Dat inlegvelletje, door de premier een "geitenpaadje" genoemd als ware de Man Zonder Eigenschappen een volleerd smokkelaar (en waar 80% tégen was), heette JURIDISCH BINDEND te zijn en bevat onder meer de bewering dat het verdrag "niet leidt tot militaire bijstand aan Oekraïne, ook niet in het conflict met Rusland".

Doorspoelen naar nog geen zeven jaar later: "Het kabinet overweegt Oekraïne wapens te leveren, in strijd met Europese regels."

Blijven wij, zoals altijd & iedere keer & steeds maar weer, achter met het gevleugelde Tweede Motto van GeenStijl (na "Schuld van GeenStijl" en voor "Zou u haar doen?"): WE ZEIDEN HET TOCH.