Week 52

Wel weer eens zin in wat vrijheid? Moet je naar een dictatuur gaan. Iedereen beleefd, vriendelijk welwillend en beschaafd. Niet onze boertige lompheid die we dan eufemistisch ‘direct’ noemen. Ja, we zijn zo’n direct volk. Maar ondertussen wil er niemand met ons spelen. Natuurlijk is vrijheid van meningsuiting de beste manier om samen tot de waarheid te komen, maar met een een beetje bescheidenheid en een stukje wellevendheid zou het maar zo kunnen zijn dat die waarheid bestaat uit een leuke tijd hebt met lieve mensen om je heen. Maar goed, daarvoor moet je niet in Nederland zijn natuurlijk.

“Achteraf kan niet gerepareerd worden wat vooraf niet goed is afgesproken”

De Algemene Rekenkamer. Een soort kluis voor levende calculators, waar iemand soms een bonnetje uitprint en onder de deur naar buiten schuift. Vaak zijn die bonnetjes in bloedrode cijfers geschreven. Het was de Rekenkamer die zei dat Sywert slechts een symptoom was van een VWS-probleem van 5 miljard aan verdwenen coronabonnetjes. De Rekenkamer rekende af met Karin “aardgasvrije wijken” Ollongren, becijferde de breuken bij Defensie en registreerde de hele Rijksoverheid als een onrendabel huishouden. Uiteindelijk doet nooit iemand wat met die Rekenkamerberekeningen om beter terug te bouwen, met sluitende begrotingen of betaalbare plannen en zo.

Nou is het allemaal geen geheim of verrassing dat politici niet met andermans poen overweg kunnen, en dat de Staat als slecht bestuurd bedrijf zonder eigen productielijn per definitie bij anderen in de schuld staat om überhaupt te kunnen blijven bestaan. Maar bij Rutte IV zijn niet alleen de cijfers niet op orde. Het hele bestuur dreigt een oligarchie te worden, waarin lobbyisten hun eigen diepe zakken inzetten om te bepalen hoeveel belastinggeld Rutte aan het klimaat gaat uitgeven, aan de stikstofcrisis of aan al die Veiligelanders die hier niet-bestaande huizen komen opeisen. De Tweede Kamer - die budgetrecht heeft en dus democratisch gezien hoort te bepalen wat er met uw belastinggeld gebeurt - wordt volgens het coalitieakkoord alleen nog maar “geïnformeerd”.

Je weet wat dat betekent onder de Rutte Doctrine: Regering neemt een besluit (of tegenwoordig: de rechter dwingt de regering tot een besluit). Dat besluit is te duur, onuitvoerbaar of het maakt burgers, boeren of kleine bedrijven kapot. En de Kamer krijgt heel ver achteraf de “kritische rapporten” te lezen die vooraf al waarschuwden dat de eisen van Timmerfrans, Schwab, Soros, Urgenda en Exctinction Rebellion onuitvoerbaar & onbetaalbaar waren. En dat allemaal op basis van een regeerakkoord dat vol staat met dingen die geen enkele coalitiefractie in z’n verkiezingsprogramma had staan. Dus: de burger is bedrogen en de Kamer wordt omzeild. De Rekenkamer schrijft dan heel keurig op dat deze gang van zaken “in democratisch opzicht ongewenst” is en: “Vanuit het belang van het budgetrecht volstaat het niet om hier alleen maar over “geïnformeerd” te worden.” Maar u kent ons. Wij zeggen dan, met veel aplomb en ook bombarie: **RUTTE VIER WORDT EEN DICTATUUR. **

Eenmans Rekenmachine Pieter Omtzigt ziet de parlementaire enquête over een paar jaar al aankomen. Maar in dictaturen legt niemand rekenschap af, behalve de critici en de onschuldigen. Die krijgen de rekening, en de trappen na.