Bright light city's gonna set my, it's gonna set my soul on fire! Okee, niet uw ziel, maar die van de kroost. Er is namelijk grote ophef over de in opkomst zijn de kindercasino's: arcade halls waar de jeugd het zakgeld kapot kan smijten op allerlei kansspelen. Dit is althans wat de tegenstanders van de hallen - waaronder ex-medewerkers, bezorgde ouders en de gokkerscommunity - beweren. Tijd dus om high roller Renée op pad te sturen!

GeenStijl, meet Münire Manisa. Manisa is een diversiteitsparasiet van Turkse afkomst in de PvdA die niks liever doet dan klagen over discriminisme en verbinding en daar van u geld voor krijgt. Het probleem met mensen als Manisa is dat ze een onmogelijke opdracht hebben: ze moeten de gelovigen van een geloof aan wie de seksuele revolutie van '68 verenigen met de mensen die genieten van de gevolgen van de revolutie: homo's, transdingessen en gewoon jongetjes en meisjes die niet-krampachtig en niet onder een doek van seks genieten. De islam van Bos & Lommer is onverenigbaar met de holebi-toestanden en vrije seks totdat er een summer of love komt waarin Fatima en Mo met hun blote besnijlul/kudt in het vondelpark gaan zitten blowen. It doesn't stop them from trying: Manisa is nu bestuurder bij het COC en haar geloofsgenoten hebben daar een mening over: "haar DNA is besmet met ongelovigen", ze is een "slechte moslim" en een "landverrader". Landverrader, zo genoemd door vierdegeneratie Turken die nog steeds niet doorhebben dat Damsko niet ergens diep in Anatolië ligt. De reactie van Manisa is trouwens een fantastisch staaltje Stockholmdenken dat nergens zo prachtig opbloeit als bij de PvdA: "Nee, dit maakt mij geen slechte moslim. Ik ben geen moslim af. Ik houd nog steeds van mijn geloof en Schepper. Juist ook omdat mijn geloof liefde, solidariteit en gelijkwaardigheid centraal stelt. Dus ja, ik ben een trotse moslima." Mogen we nieuwe minderheden? Deze zijn stuk.

Te paard, mannen. Stichting Democratie & Media (tegenwoordig Stichting Islamisering & Propaganda) spendeert jaarlijks €5000 om een leuke cartoonprijs in leven te houden. Mooi, want horzels van de macht met tekentalent mogen af en toe best in het zonnetje. Een schijntje op de begroting, want de stichting geeft boelveel geld uit aan positieve propaganda vermomd als berichtgeving over moslims en geeft de zelfpijpers van De Correspondent € 450.000 om tegels in hun eigen navels te lichten. Helaas zijn cartoonisten blijkbaar niet gewenst, want als er iemand de krankzinnige koortsdroom van policor links over een positieve en constructieve islam doorbreekt, dan zijn het de ridders van de oostindische inkt wel. Als ze het kunnen navertellen. Bovendien mag tekenen niet van de profeet, dus is het geen wonder dat Stichting Dhimmicratie en Medina de stekker uit de Inktspotprijs trekt. Met het bukken van geesteszieke binnenderingse deuglaven voor de Mekkaanse humorloze dwingelanden schuifelen we weer een stukje dichter naar een zanderig graf toe. FLUPDATE: Wow, mecenasje hoor. Jens van Egmond trekt zomaar €5000 uit een sok om het tekort aan te zuiveren. Driewerf hoera.

A Time Magazine with Trump on the cover hangs in his golf clubs. It’s fake. https://t.co/GbabQP5hXQ pic.twitter.com/EFTEcyasRE

— Washington Post (@washingtonpost) June 27, 2017

Weer een fijn berichtje in de bak "waarom is de grootste kernmacht van de wereld in handen gekomen van een oversized kleuter?". The Donald moet van het weekblad Time valse, gefotosoepte covertjes verwijderen. Niet dat Trumpie nooit op de voorkant van Time heeft gestaan, maar blijkbaar was dat niet genoeg: hij hing in zijn resorts nepcovers op - denkelijk zelf met paint in elkaar geknutseld - waarop zijn skillz als vastgoedbaas en televeepresentator bejubeld worden. Fake news! Very unfair!

The #AmazonWashingtonPost, sometimes referred to as the guardian of Amazon not paying internet taxes (which they should) is FAKE NEWS!

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) June 28, 2017

"Hij liep midden op het fietspad. Na meermaals fietsbellen riep ik "meneer!" als laatste signaal; ik wilde niet botsen met een voetganger. Dit vond plaats bij de Meervaart in Amsterdam. Meneer heeft mij als antwoord van mijn fiets geduwd, bespuugd, uitgescholden voor kankerhoer en gedreigd me "op mijn bek te pompen". Op mijn beurt belde ik politie. Daarop rende meneer naar de dichtstbijzijnde tramhalte om te vluchten. Inmiddels belden 3 vrouwen de politie en maakte ik een foto van de man die me een vieze lelijke hoer bleef noemen. Er waren geen getuigen toen ik van mijn fiets geduwd werd. Daarom heeft politie besloten geen aangifte op te stellen. Ik deel dit openbaar omdat ik me weiger neer te leggen bij het idee dat ik zomaar geduwd, bespuugd en bedreigd kan worden door random mensen op straat, zonder dat zij daarvoor gearresteerd worden. Ook wil ik voorkomen dat deze man nog meer vrouwen aanvalt. Daarom is delen meer dan welkom. Bedankt." Bij dezen Miek. Laten we hopen dat de fietspadwandelbespuugenbeledignegert voortaan niet meer zo vervelend doet op het fietspad. Samenleven doe je immers sámen!

Gefeliciteerd jommes. We hebben nieuwe dieren. Zullen we even allemaal een warm "je bent welkom in mijn land" aanheffen voor de groene knotsslak, de oranje bartel-waaierslak en het spiegeleitje? Het zou immers zonde zijn als de nieuwkomers zich niet thuis voelen in ons land - of althans, op het waterige stukkie Noordzee dat tot de Nederlandse kustwateren behoort. De diertgens zijn ontdekt door Stichting Duik de Noordzee Schoon bij een epische expeditie naar scheepswrakken op de Doggersbank. Mooi van de poldercousteaus, want sciencen en vette boten altijd plus heel veel. Dan komt nu nog een stichtelijk woordje: de duikers zijn geschrokken van de grote hoeveelheid plastiek in de zee. Of u dus godverredomme uw gore troep achter uw dikke reet wilt opruimen, want anders is het zielig voor de zeedieren. Alvast bedankt! Overigens is er megafittie tussen de natuurhobbyisten die vinden dat de vissers de zeebodem kapodtstuk slopen en de vissers die vinden dat juist de windmolenmaffia de zeebodem onherstelbaar verbeterd met het aanleggen van dikke funderingen en stroomkabels. Oordeelt u zelf!

Windmolenboeren ploegen de Noordzeebodem om. Wie had dat gedacht, van de 'Groene kerk'? https://t.co/rVcSuV13SN pic.twitter.com/8qNs2ykkji

— De Noordzeevissers (@EMK2017) June 22, 2017

Heet nieuws van de gerontocratie: Herman Tjeenk Willink (75) is niet langer willink en able om een fatsoenlijk kabinet rond het motorblok te vouwen. Zelfs de oude Haagse vos wist geen chocola te maken van de combinatie teflon Mark/BuMa/Bodysnatcher Peggold. Jammerdebammer. Volgens de pseudobelgen van de Telemama komt nu Gerrit fokking Zalm in beeld als vervanger. GREAT! Nog zo'n partijfossiel, maar dan ook nog eens eentje die als geen ander de duivelse alliantie tussen de grootbanken en de steeds inhaliger belastinginners vertegenwoordigt. Het kartellum factionem, we komen er maar niet vanaf. Oh, en zou de nieuwe formateur wel recht doen aan de uitslag en die ene flink gegroeide meeuwenpartij wel uitnodigen voor een gesprekkie, of wordt het politiek correcte cordon sanitair rond de brievenbuspissers in stand gehouden?

#Formatie, de verschillen én de overeenkomsten... pic.twitter.com/rnwoAxfSHq

— Marion Hinderdael (@mhinderdael) June 26, 2017

Donnerwetter wat hebben we weer gelachen in het domrechtse hoekje van het internet. Schedelmeter Joost tweet wat over omvolking en iemand roept dat je als eerste een paar dobberoni's met een pul bier ziet als je "Germans" intijpt op Google. Allemaal natuurlijk een complot van Google, want de zoekmachinereus is ongetwijfeld in league met de zionistische rozenmetselkruizers om het edele Germaanse volk om te volken. Naja, wij dus ook maar even factchecken en gewoon de bende zelf even door google halen EN JAWEL: de eerste foto is inderdaad een plaatje van Moffen of Colour. Trouwens, voor de volledigheid, de rest van het eerste rijtje gaat goeddeels over blonde mokkelmevrouwen met bier danwel hakenkruisvlaggetjes, dus het valt nog mee met de "omvolking". Prosit!

Gans Nederland mocht kennis maken met prof. dr. Holger Gzella in de onovertroffen serie "De Hokjesman" van Michael Schaap. De heerlijk formulerende professor Hebreeuws wist met een paar ferme opmerkingen over de sociaal bewogen fopcollegae van de gesloten inrichting "sociale wetenschappen" het hart van menig vaderlander te stelen. Nog steeds zijn de kleine intersectionele bullshitgeesten uit op de huid van Gzella, onder meer door zijn prachtige columns in Universitair Weekblad Mare, waarin hij geregeld met een lodderoog afgeeft op de bullshitfabriekjes die in warrig Engels onvergeeflijk domme ideologietjes produceren. Het is weer zover: hij moest weer op gesprek omdat de kleine geesten zich over hem beklaagd hadden. De schriftelijke reactie op de speldenprikjes van de minderwaardigheden is even erudiet en vrijheidsminnend als briljant. Hele column hierrrrrr. "Intellectuele vrijheid is de grootste zegening van een academisch bestaan. Ik bepaal mijn eigen onderzoeksthema’s en hoef niemand te behagen door subsidies binnen te slepen voor flutonderwerpen van het type ‘Saints, Sinners, and Sodomites: A Cross-Cultural Reading of the Aesthetics of Violence in the Acts of Syriac Martyrs and Quentin Tarantino through the Lens of Deleuze.’ Het vergt echter meer van een institutie om die vrijheid te verwezenlijken dan grote woorden en weleens een symbolisch gebaartje, hoe goed bedoeld ook, zoals dissidenten uit den vreemde op een etentje te trakteren. De universiteit hamert nogal op de libertas van haar lijfspreuk maar kan de frisse wind ervan niet altijd aan. Voor mijn optreden in het televisieprogramma De Hokjesman kreeg ik bijvoorbeeld – naast een aardig berichtje van de rector en talloze ontroerende bemoedigingen – gedurende een functioneringsgesprek op instituutsniveau een berisping voor het doen van ‘asociale uitspraken’ waarmee ik ‘de reputatie van de universiteit en de professorenstand ernstig beschadigd’ zou hebben. (Onjuist, ik sprak op persoonlijke titel.) Vervolgens hebben dezelfde besturen vanwege mijn even asociale columnistenwerk, opnieuw zonder wederhoor en zonder iets van de inhoud te begrijpen, een zo hallucinante als intimiderende dienstbrief aan mijn personeelsdossier toegevoegd. (Die zou zelf een hilarische column vormen, ware hij niet te lang en stilistisch ondermaats.) Ook na twaalf jaar hoogleraarschap hier een nieuwe ervaring; aan het Vaticaanse instituut, waar ik eerder werkte, was zoiets niet gebruikelijk. Zo’n incident vertoont voornamelijk overspronggedrag; tegelijk wijst het op een bestuurscultuur waar karaktervorming beslist niet voorop staat. Tot op zekere hoogte is dat begrijpelijk, hoewel een universiteit onwaardig. De afhankelijkheid van directeuren en subsidiegevers bevordert achterdocht, verklikkerij en gezagsgetrouwheid. Wie opvalt, is verdacht.

Van die stukjes die je eigenlijk niet wilt schrijven maar waar de pijnlijke waarheid wel toe nopen: dit is er zo eentje. Normaal is uw roze medium niet zo te spreken over mensen die geloven in een ruimtepappa en al helemaal niet over mensen die hun middeleeuwse mores aan andere mensen willen opleggen middels het wetgevende proces. Nee, de fanclub van de confessionele politiek borrelt niet in de roze kroeg. Desalnietteweinig moeten we toch concluderen dat in deze verkiezingscyclus de vernieuwing uit confessionele hoek komt. Laten we eerst maar eens zien waar de vernieuwing niet vandaan komt. De VVD heeft elk persoonlijk initiatief uitgeschakeld door met een Kamerfractie te komen die drijft op grijze muizen uit de partijbureaucratie. Kamerleden die nog wel eens hun scheur opentrokken tegen de partijlijn in - Taverne, "Tien" Ton Elias - zijn vervangen door brave kofferdragers. De EU-lijn doorzetten en zoveel mogelijk aspecten van het publieke leven uit het zicht van de democratische controle wegprivatiseren is waartoe de huidige VVD op aard is en daar hebben ze genoeg kritiekloze klaplaven voor gevonden. Kortom, compleet vastgeroest. Over die andere liberalen, die van Peggold, hebben we gister al geschreven: die zijn alleen nog principieel op orgaanroof en oudjes djoeken. Van links valt al helemaal niks te verwachten. Margepartij PvdA is down for the count en is met heilloos gelul over "netflixisering" zichzelf opnieuw aan het uitvinden. Men hoopt op verjonging en vernieuwing, wat natuurlijk niet helpt in een vergrijzend en conservatief land. Bovendien: oude partijfossielen die hippe woordjes blaten is een paradigmatisch voorbeeld van oude wijn in nieuwe zakken. De SP doet wat de SP altijd doet: boos zijn op macht en kapitaal. Roemer weet dat echter niet met dezelfde overtuiging als die worstenmaker uit Oss te brengen. Het enige wat de SP tot nu toe heeft vernieuwd zijn de kledingmores in de Kamer: hardcore held Peter Kwint trad aan op het spreekgestoelte in een wel erg vrijetijderig bloesje. Nu nog een vet bandshirt, Kwint! De SP hoeft ook helemaal niet te vernieuwen want er zijn nog genoeg boze staalarbeiders. Dan de Jessias: zijn "beweging" lijkt fris, want enorm in trek bij de horde backpackmeisjes die een sociaal bewogen opleiding doen, maar in feite is zijn politiek niet anders dan wat de partij al jaren doet. Een combinatie van benzinehaat, hinderlijk prekerig evangelisme, grenzeloze naïviteit op het gebied van migratie en windmolens. Ook wordt Klaver bewogen door een partij-apparaat dat er al sinds de wilde RaRa-jaren zit: Jesse is Duyvendak in eikelpak. De identitaire partijen zijn zonder twijfel allemaal regressief en op niets gebaseerd dan rancune. De PVV en DENK zijn voor niets anders geschikt dan zuigen, schmieren en zoveel mogelijk zand in de democratische raderen te strooien. Of FvD een identitaire zeikpartij is valt nog te bezien: Terry moet eerst maar eens de Kamerprotocollen onder de knie krijgen. Nee, dan de confessionele partijen. We hebben het hier natuurlijk niet over de SGP. Die partij heeft maar zesduizend jaar om op terug te kijken en wil daarvan het liefst de laatste tweehonderd vergeten. Nee, we moeten het toch echt hebben van het CDA en de CU. Dat klinkt misschien gek, maar bear with us: het CDA herschept het Kamerlidmaatschap en de CU slaat een verrassende nieuwe confessionele koers in. Zo heeft het CDA na een paar electorale afstraffingen besloten wat minder een centraal gestuurde machtspartij te worden. Er is steeds meer ruimte voor activistisch Kamerlidmaatschap, Kamertornado Pieter Omtzigt voorop. Regiobinding, activisme en populariteit als stemmentrekker, in plaats van een lijst vol grijze muizen. Slim is het wel. Ook is het een beetje historiserend cosplayen: wie had gedacht dat er ooit weer eens rogue Kamerleden zouden komen die vanuit de achterbankjes een beetje de regering gingen sarren? Ook als is Buma nu de krukas van het motorblok (om de vreselijke en overmatig gebruikte metafoor nog maar op te rekken), het oppositievoeren is de voormalige machtspartij zeker niet slecht bevallen. Met het voortzetten van die lijn kan de partij op vertrouwen rekenen. De CU heeft één ding ernstig goed in de gaten, namelijk dat politiek een zaak voor beschaafde mensen is. De partij ziet als geen ander dat publiekelijk deugen geen vervanging is voor interne beschaving. Criminaliteit los je niet op met camera's, net zomin als dat gesubsidieerde iftars en gedwongen diversiteitspropaganda niet kan verhullen dat de multiculturele samenleving onder druk staat. Wat de partij snapt is dat vertrouwen belangrijker is dan marketing en onpersoonlijk beleid. Met een afgewogen, deels ontbijbeld programma dat met eerlijkheid en soberheid werd verdedigd won de partij aan vertrouwen. Dat beschaving de enige rem is op slecht gedrag van de mens druist regelrecht in tegen de neomarxistiese consensus die heerst onder partijen als de PvdA, dat ieder mens maar een product is van zijn natuurlijke omstandigheden en dat cultuur er niet toe doet - behalve als er geblaat kan worden dat alle culturen gelijk zijn, behalve dan die culturen uit zandbaklanden die met rode lopers en sloten taxpoet verwelkomd moeten worden. Deze focus op interne beschaving uit zich in een voorkomen van decentie en degelijkheid, een raprochement naar de katholieken en een focus op groen. Een beschaafde groenrechtse partij, toch een prettige niche en zeker eentje die nog flink uitgebouwd kan worden. Grappig genoeg is de CU nu telkens de volwassene in de kamer als Kereltje Peggold weer dramt om zijn dode babies. Concluderende kunnen we dus stellen dat juist de twee confessionele partijen het best snappen dat de Nederlandse politiek niet gaat om bovennatuurlijke krachten (de EU, de mythe van marginalisering) maar dat het toch echt gaat om het morele kompas en het karakter van de uitvoerende poppetjes. Toch best vernieuwend.